بهبود کیفیت زندگی در هر جامعهای، یکی از مهمترین اهداف سیاستهای عمومیان جامعه است. در طول سه دهه اخیر، کیفیت زندگی، به عنوان جانشینی برای رفاه مادی، به اصلیترین هدف اجتماعی کشورهای مختلف تبدیل شده است. در این مقاله،سعی گردید که با استفاده از شاخصهای اجتماعــی، اقتصــادی، کالبــدی، زیستمحیطــی و مدیریت شهری، کیفیت زندگی شهری در منطقه یک شهر زاهدان مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی است. روش جمعآوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی (پرسشنامه) میباشد. جامعهی آماری پژوهش، شهروندان بالای 15 سال ساکن در منطقه یک شهر زاهدان میباشد و بر اساس سرشماری سال 1390 برابر 75707 نفر بوده که اقدام به نمونهگیری گردید. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 223 نفر محاسبه و به روش تصادفی ساده توزیع شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون آماری تحلیل عاملی و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج نشان داد اولین عامل به تنهایی 697/19، عامل دوم 709/10، عامل سوم 270/6، عامل چهارم 826/5، عامل پنجم، 211/5، عامل ششم 683/4، عامل هفتم 175/4، عامل هشتم 611/3 و عامل نهم 511/3 درصد از واریانس را محاسبه میکنند. همچنین، نتایج آزمون همبستگی پیرسون، با توجه به سطح معنیداری (Sig)، که از 05/0 کمتر میباشد و به لحاظ آماری این رابطه معنیدار است؛ نشان میدهد بین کیفیت زندگی شهری و شاخصهای (زیستمحیطی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و مدیریت شهری)، همبستگی بالایی وجود دارد که بیانگر یک رابطۀ خطی مثبت قوی میان آنها است. بیشترین میزان همبستگی در منطقۀ یک شهر زاهدان؛ بین کیفیت زندگی شهری و متغیر کالبدی با ضریب همبستگی 786/0 میباشد؛ یعنی با افزایش میزان کیفیت محیط کالبدی، کیفیت زندگی شهری نیز افزایش مییابد.