TY - JOUR ID - 153858 TI - تحلیل ابعاد پیدا و پنهان درهم تنیدگی مکان در فضای نیمه باز معماری با استفاده از آموزه های اسلامی JO - فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای) JA - JGEOQ LA - fa SN - 2228-6462 AU - مقدسیان نیاکی, نگار AU - اکبری نامدار, شبنم AU - فلامکی, محمد منصور AD - پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. AD - استادیار گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران AD - استاد گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 12 IS - 49 SP - 277 EP - 295 KW - فضای نیمه باز KW - درهم تنیدگی مکان KW - تأویل KW - معماری DO - 10.22034/jgeoq.2022.153858 N2 - نفس آدمی بازتابی از روح و وجود عالم هستی است که در کمال روحانی میان فضاهای پیدا و پنهان عالم سیر می کند. در برهمکنش فضاهای درون و برون، مکان معماری شکل می گیرد، که نمود این درهمتنیدگی مکان در فضای نیمه باز معماری مشهود است. پیوستگی فضایی و حلقه ارتباط دهنده فضای بسته و باز، در بُعد معرفتشناسی، همچون سیر نفس است میان عالم عقبی و اولی. نفس پس از جدایی از بدن، در عالمی دیگر به نام «برزخ» یا عالم « مثال» و «خیال» با تعلق گرفتن به « قالب مثالی» به حیات خود ادامه می دهد. هدف از پژوهش حاضر، بیان ارتباط معناشناسی و کیهانی در فضای باز و بسته معماری با عالم برزخ به عنوان مرتبه ای از وجود، بین عالم مادی و مجردات. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از منابع کتابخانه ای و از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعات کیهانشناسی دینی در بیان مطالب، به هدف پیشبرد مفهوم تفکر و خیال در همزیستی زمینه طراحی معماری می باشد. بر اساس یافته های این پژوهش وجه اشتراک عالم برزخ و فضای نیمه باز معماری، از دیدگاه معرفت و معناشناسی، رکن طریقت و ارتباط بین عوالم زمانی و زمینی می باشد. فضای نیمه باز، در مقام نفس بوده که در میانِ فضای باز در مقام روح، و فضای بسته در مقام جسم، سیر می کند. این طی طریق راهی است برای رسیدن به کمالی که آدمی با روح اعظم یگانه می گردد و هم از آن راه رجعت و وصول خود را نیز سرانجام می بخشد. UR - http://www.jgeoqeshm.ir/article_153858.html L1 - http://www.jgeoqeshm.ir/article_153858_4692e194593f83f20d2fea168bd62646.pdf ER -