تعامل طراحی شهری و تغییر اقلیم مبتنی بر نظریه ها

نوع مقاله : مقاله علمی -پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران

2 استادیار طراحی شهری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران

چکیده

مکان‌یابی‌های ناکارآمد، الگوهای حمل‌ونقل سنتی، به کار بردن الگوهای جدید شهرسازی بدون در نظر گرفتن پایه‌های نظری متناسب با شرایط اقلیمی بخش مهمی از محیط انسان‌ساخت را شامل می‌شوند که منشأ اصلی پدیده تغییراقلیم است. لذا بازتعریف اصول پایه شهرسازی در راستای رویکرد تغییراقلیم از یک‌سو منجر به ایجاد محیطی پایدار می‌شود و از سوی دیگر اثرات سو بر ایجاد پدیده تغییراقلیم را کاهش می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی ارتباط دوسویه بین ساختار طراحی شهری و پدیده تغییراقلیم در یک فرایند چرخه‌ای، است. پژوهش حاضر تحقیقی بنیادی است که در آن از رویکرد تفسیرگرایی کمک گرفته‌شده است. تکنیک به‌کاررفته در این رویکرد، تحلیل محتوای کیفی است. دستاورد پژوهش حاضر بازتعریف ساختارهای طراحی شهری و تغییراقلیم در انطباق با محیط انسان‌ساخت، ارائه چارچوب برنامه‌ریزی و طراحی شهری مبتنی بر کاهش اثرات سو بر پدیده تغییراقلیم و ارائه الگوی مفهومی تعامل طراحی شهری (بعد رویه‌ای و ماهوی) و تغییراقلیم در یک ساختار منسجم می‌باشد

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The interaction of urban design and climate change based on theories

نویسندگان [English]

  • Alireza Hasani 1
  • seyed majid mofidi shemirani 2
1 PhD student in Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Iran University of Science and Technology
2 Assistant Professor of Urban Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, Iran University of Science and Technology
چکیده [English]

Inefficient land-use locating, traditional transportation patterns, applying new urban planning patterns without considering theoretical basis of climate condition are the main reasons of climate change phenomenon. These factors include an important part of built-environment. Hence, redefining the principles of urban planning in the direction of climate change on one hand can lead to a sustainable environment and on the other hand, it decreases the dire effects on climate change. The goal of this research is identification of double-sided relationship between urban designing structure and climate change phenomenon in a cyclic process. We used an interpretation approach in this fundamental research which has a qualitative content analysis technique. Achievements of this research are redefining of urban design structures and climate change confirming human-built environment, presenting an urban planning and design frame based on decreasing negative consequences of climate change and conceptual modeling of urban design interaction (procedural and substantive dimensions) and climate change in a coherent

کلیدواژه‌ها [English]

  • urban design
  • climate change
  • substantive dimension
  • procedural dimension

مراجع

مراجع
بحرینی, س. ح. (1377). فرآیند طراحی شهری. تهران: دانشگاه تهران.
بنکدار, ا., & قرایی, ف. (1390). تغییر پارادایم ها در اصول طراحی شهری ؛از مولفه های کالبدی و اجتماعی و ادراکی به رهیافت مکان سازی. نامه معماری و شهرسازی, 6(بهار و تابستان), 51-70.
پاکزاد, ج. (1386). مبانی نظری و فرآیند طراحی شهری. تهران: شهیدی.
پوردیهیمی, شهرام;. (1390). زبان اقلیمی در طراحی محیط پایدار- مقیاس کلان و میانه . تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
سعیدی منفرد, س., & مفیدی شمیرانی, س. (1395, دی). معرفی اسناد هدایت طراحی شهری الگوی رشد هوشمند و کاربست آن در ایران. باغ نظر, 13(43), 101-116.
سید الحسینی, س. م., حبیب, ف., & ماجدی, ح. (1391, پاییز). رویکرد تعاملی سطوح و مقیاس طراحی شهری در فرآیند برنامه ریزی. باغ نظر, 9(22), 42-54.
فرشچی, ر. (1388, بهار و تابستان). معماری در عصر تغییر اقلیم. صفه, 18(48), 65-78.
گلکار, ک. (1384). سنجش مکان در طراحی شهری :درآمدی برتکنیک مکان سنجی. صفه, 15(40), 28-49.
گلکار, ک. (1387). طراحی شهری سیاستگذار و طراحی شهری طرح ریز. صفه, 17(46), 51-66.
گلکار, ک. (1390). آفرینش مکان پایدار : تاملاتی در باب نظریه طراحی شهری. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
گلکار, ک. (1390, بهار). طراحی شهری ، فرآیند یا فرآیند ها. صفه, 99-134.
لنگ, ج. (1386). آفرینش نظریه معماری نقش علوم رفتاری در طراحی محیط. (ع. عینی فر, مترجم) تهران: دانشگاه تهران.
Akbari, H., Cartalis, C., Kolokotsa, D., Muscio, A., Pisello, A. L., Rossie, F., . . . Zinzig, M. (2016). Local Climate Change and Urban Heat Island Mitigation Techniques – The State of the Art. Journal of Civil Engineering and Management, 22(1), 1–16. doi:10.3846/13923730.2015.1111934
Bahrainy, H., & Bakhtiar, A. (2016). Toward an Integrative Theory of Urban Design. Tehran: Springer.
Barnett , J., & Beasley, L. (2015). Ecodesign for Cities and Suburbs. Washington: Island Press.
Bast, J. L. (2010). Seven Theories of Climate Change. Chicago: The Heartland Institute.
Birch, E. L. (2011). From CIAM to CNU. In T. Banerjee, & A. L. -Sideri, Companion to Urban Design (pp. 9-29). New York: Routledge. doi:10.4324/9780203844434.ch1
Brenner, N. (2009). What is critical urban theory? City, 198-207. doi:10.1080/13604810902996466
Carmona , M. (2009). Sustainable urban design: principles to practice. International Journal of Sustainable Development, 12, 48-77. doi: 10.1504/ijsd.2009.027528
Carmona, M. (2019). Place value: place quality and its impact on health,. Urban Design, 24(1), 1-48.
carmona, M., & Tiesdell, S. (2007). Urban design reader. Oxford: Architectural Press.
Carmona, M., Tiesdell, S., Heath, T., & Oc, T. (2010). Public Places Urban Spaces : The Dimensions of Urban Design (2 ed.). Oxford: Architectural Press.
Carter, eremy G.; Cavan, Gina; Connelly, Angela; Guy, Simon; Handley, John; Kazmierczak, Aleksandra. (2015). Climate change and the city: Building capacity for urban adaptation. Progress in Planning, 1-66.
CNU Congress for the New Urbanism. (2018, 10 10). Retrieved from https://www.cnu.org
Crow, G. (2009). Urban Village. In R. Kitchin f, & N. Thri, International Encyclopedia of Human Geography (pp. 101-105). Elsevier BV. doi:10.1016/b978-008044910-4.01106-8
Doherty, M., Klima, K., & Hellmann, J. J. (2016). Climate change in the urban environment: Advancing, measuring and achieving resiliency. Environmental Science & Policy, 310–313. doi:http://dx.doi.org/10.1016/j.envsci.2016.09.001
Fainstein, S. S. (2013, 9 19). The just city. International Journal of Urban Sciences, 18, 1-18. doi: 10.1080/12265934.2013.834643
Kozlowski, M., & Yusof, Y. M. (2016). The role of urban planning and design in responding to climate change: the Brisbane experience. International Journal of Climate Change Strategies and Management, 8(1), 80-95. doi:10.1108/IJCCSM-05-2014-0064
lang, j. (2005). Urban Design: A Typology of Procedures and Products. (ح. بحرینی, Trans.) Oxford: Architectural Press.
McGuffie, K., & Henderson-Sellers, A. (2005). A Climate Modelling Primer (Vol. 3). England: John Wiley & Sons.
Mega, V. P. (2010). Sustainable Cities for the Third Millennium: The Odyssey of Urban Excellence. USA: Springer.
Palazzo, D., & Steiner, F. (2012). Urban Ecological Design: A Process for Regenerative Places. Island Press.
Shirvani, H. (1985). The urban design process. New York: Van Nostrand Reinhold.
Spirn, A. W. (2011). Ecological urbanism. In T. Banerjee, & A. L. Sideris, Companion to Urban Design (pp. 600-610). New York: Routledge. doi:10.4324/9780203844434.ch45
The World Bank . (2018, 16 12). Retrieved from https://data.worldbank.org/indicator/SP.URB.GROW
United Nations . (2018, 12 16). United Nations Department Of Economic And Social Affairs. Retrieved from https://www.un.org/development/desa/en/news/population/2018-revision-of-world-urbanization-prospects.html
URBAN DESIGN. (2018, 11 12). Retrieved from http://www.urbandesign.org
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 10، شماره 41
اسفند 1399
صفحه 461-472

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار