استانداری سیستان و بلوچستان، (1397).
بدری، سیدعلی، رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا، (1382)، ارزیابی پایداری، مفهوم و روش، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، 18 (69)، صص 34-9.
بزّی، خدارحم، افراسیابی، محمد صادق، (1388)، سنجش و ارزیابی موفقیت و کارایی شهرهای جدید، نمونه موردی: شهر جدید صدرا، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 1 (2)، صص 132-111.
بندرآباد، علیرضا، (1393)، شهر زیست‌پذیر از مبانی تا معنا، انتشارات آذرخش، چاپ سوم، تهران.
رشیدی ابراهیم حصاری، اصغر، موحد، علی، تولایی، علی، موسوی، میرنجف، (1395)، تحلیل فضایی منطقه کلانشهری تبریز با رویکرد زیست پذیری، مجله فضای جغرافیایی، 16 (54)، صص 176-155.
ساسان پور فرزانه و تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه، (1394)، سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق بیست و دو گانه کلانشهر تهران، فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 5 (18)، صص 14- 42.
ساسان پور، فرزانه، تولایی، سیمین، جعفری اسدآبادی، حمزه، (1393)، قابلیت زیست پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه: کلانشهر تهران)، مجله علمی پژوهشی جغرافیا، 12 (42)، صص 157-129.
سرشماری نفوس و مسکن، (1395).
سلیمانیمهرنجانی، محمد، تولایی، سیمین، رفیعیان، مجتبی، زنگانه، احمد، خزائی نژاد، فروغ، (1395)، زیستپذیری شهری: مفهوم، اصول، ابعاد و شاخص‌ها، پژوهش‌های جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، 4(1)، صص 50-27.
عبدالهی، علی‌اصغر، حسن‌زاده، مرتضی، (1395)، شناسایی و اولویت‌بندی شاخص‌های سازندۀ برنامه‌ریزی شهری در زیست پذیری شهری (مطالعۀ موردی: مناطق چهارگانۀ شهر کرمان)، نشریه مطالعات نواحی شهری، 3 (4)، شماره پیاپی 9، صص 103-123.
علی‌اکبری، اسماعیل، اکبری، مجید، (1396)، مدل‌سازی ساختاری تفسیریِ عوامل مؤثر بر زیستپذیری کلانشهر تهران، مجله علمی پژوهشی مدرس، 21 (1)، صص 60-22.
علیزاده بیرجندی، آرش، حسینی، امید، رئیسی طاهره، (1395)، سنجش و سطح‌بندی ظرفیت زیستپذیری در نواحی شهری با استفاده از مدل کوپراس (نمونه موردی: شهر بیرجند)، فصلنامه علمی تخصصی دانش انتظامی خراسان جنوبی، 19 (5)، صص 57-44.
غفاریان، محمد، پریزادی، طاهر، شمایی، علی، خطیبی زاده، محمد رضا، شهسوار، امین، (1396)، تحلیل فضایی زیست پذیری محلات شهری مورد مطالعه: منطقه 18 تهران، دو فصلنامه پژوهش‌های محیط‌زیست، 7 (14)، صص 58-45.
قنبری، محمد، اجزاء شکوهی، محمد، رهنما، محمد رحیم، خوارزمی، امید علی، (1395)، تحلیلی بر زیست پذیری شهری با تأکید بر شاخص امنیت و پایداری (مطالعه موردی: کلانشهر مشهد)، پژوهش‌های جغرافیای سیاسی، سال، 1 (3)، صص 129-154.
مهندسین مشاور شهر و خانه، (1390)، طرح جامع شهر زاهدان، مرحله اول، شناخت و بررسی شهر و تجزیه و تحلیل طرح، شماره 2.
Appleyard, B, (2015), Creating Shared and Livable Streets in the US: An International Case Study for Creating Equitable Streets in an Auto-Dominated Context, Journal of Transport & Health, Volume 2, Issue 2, PP: 571-577.
Badland, H. Whitzman. C; Lowe, M; Davern, M; Aye, L; Butterworth, I; Dominique, H; Giles-Corti, B, (2014), urban live ability: Emerging lessons from Australia for exploring the potential for indicators to measure the social determinants of health. Social Science and Medicine, No: 111, PP: 64–73
KHAW BOON WAN, (2013), World Cities Summit Mayors Forum 2013 What's Your Take? Health Minister of Singapore.
Kim, K. & Uysal, M. (2002). The effects of tourism impacts upon quality of life of residents in the community. No: 78, pp 1–289.
Moir, E. Moonen, T. Clark, G. (2014). What are future cities? Origins, meanings. Futurecities Catapult (June).
Paul, A. Sen, J, (2017), identifying factors for evaluating livability potential within a metropolis: A case of Kolkata. International Journal of Civil, Environmental, Structural, No 6.
Shank, H; Cutchin, MP, (2016), Processes of developing 'community livability' in older age. Journal Aging Studeis, No: 11, PP: 66-72
Sofeska, E, (2017), Understanding the Livability in a City Through Smart Solutions and Urban Planning Toward Developing Sustainable Livable Future of the City of Skopje, Procedia Environmental Sciences; Volume 37, PP: 442-453
UN-Habitat, (2016), Urbanization and development: emerging futures.
', './data/jgeoq/coversheet/891626194849.png'))
