اسمیت، دیوید (1381)، کیفیت زندگی: رفاه انسانی و عدالت اجتماعی، ترجمه دکتر حسین حاتمی‌نژاد و حکمت شاه‌آبادی، مجله اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، شماره 185 و 186، صص 173-160.
بریاجی، فرزاد، حاتمی نژاد، حسین، اقبالی، ناصر، (1398)، تحلیلی بر کیفیت زندگی شهری و تفاوت های فضایی آن در (مناطق 1 و 19 کلان‌شهر تهران)، فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، دوره 9، شماره 2، شماره پیاپی 34، صص 457-473.
بشارتیفر، صادق، پیرایش، سیف اله، (1399)، سنجش و ارزیابی نابرابری های کیفیت زندگی در نفت شهرها (مطالعه موردی: شهر ابادان)، فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، دوره 10، 3-1، شماره پیاپی 39، صص 173-188.
پرندآور، سعید، قربانزاده مقدم، احمد، (1397)، تحلیلی بر شاخصهای کیفیت زندگی در منطقه چهار شهرداری مشهد، فصلنامه پژوهش های علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی 2 (13).
پورجعفر، محمدرضا، کوکبی، افشین، تقوایی، علی‌اکبر، (1384)، برنامهریزی کیفیت زندگی شهری در مراکز شهری، تعاریف و شاخص‌ها، جستارهای شهرسازی، شماره 12، صص 13-1.
پورقربان، عادل، (1397)، تحلیل و ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی شهری (مطالعه موردی منظریه تبریز)، ماهنامه پایاشهر 1 (9).
چارهجو، فرزین، احمدی، عاطفه، جوان، فرهاد، (1399)، تحلیل و ارزیابی رابطه حکمروایی خوب شهری و کیفیت زندگی (مورد: محلات شهر سنندج)، فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، دوره 10، 2-1، شماره پیاپی 38، صص 171-184.
زالی، نادر، کرمانشاهی، هما، (1396)، تحلیل الگوی فضایی کیفیتزندگی در مجموعه شهری قزوین در بازده زمانی سالهای 80-94، دومین همایش ملی رویکردهای نوین آمایش سرزمین در ایران، شاهرود، دانشگاه صنعتی شاهرود.
طرح جامع شهر چابهار، (1395)، شهرداری زاهدان.
علی اکبری، اسماعیل، امینی، مهدی، (1389)، کیفیت زندگی شهری در ایران (1385-1365)، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال 10، شماره 36. صص 121-148.
فرجی ملایی، امین، عظیمی، آزاده، زیاری، کرامت‌الله، (1389)، تحلیل ابعاد کیفیت زندگی در نواحی شهری ایران، مجله پژوهش و برنامهریزی شهری، سال 1، شماره 2، صص 1-16.
قالبیاف، محمدباقر، روستائی، مجتبی. رمضان زاده لسبویی، مهدی و محمدرضا، طاهری. (1390). ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: محله یافت آباد)، جغرافیا، سال 9. شماره 31. صص 33-53.
لشکری، الهام، خلج، مهرداد، (1393)، سنجش کیفیت محیط شهری با رویکرد مکان‌محور، گنج هنر، تهران.
لطفی، صدیقه، (1388). مفهوم کیفیت زندگی شهری: تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامهریزی شهری. فصلنامه جغرافیای انسانی، سال 1، شماره 4 صص6-80.
وظیفه‌دوست، حسین، امینی، مهدی، (1388)، بررسی میزان اهمیت شاخصهای کیفیت زندگی شهری تهران از دیدگاه مدیران و متخصصان مدیریت شهری، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال 1، پیش‌شماره 3، صص 18-1.
Cobb, C.W. (2000), Measurement tools and the quality of life Redefining progress, San Francisco.
Eziyio, N., Iben, D. A. (2013), Subjestive life satis faction in public housing in urban areas of ogun stste.
Fayers, P. M. Machin, D, (2013), quality of life the assessment, analysis and interpretation of patient-reported outcomes. John Wiley & Sons.
Harpham, T. (2001), Healthy city projects in developing countries: The first evaluation, South Bank Univercity, London, SW8, 2JZ, UK.
Inoguchi, T, & Fujii, S, (2012), the quality of life in Asia. A comparison of quality of life in Asia (Vol. T). Springer Science & Business Media.
McCrea, R., Shyy, T.K. and Stimson, R., (2006), what is the Strength of the Link between Objective and Subjective Indicators of Urban Quality of Life?, Applied Research in Quality of Life, Vol. 1, No. 1, PP: 79-96.
Rossouw, S., Pacheco, G. (2011), Measuring Non-Economic Quality of Life on a Sub-National Level: A Case Study of New Zealand, Journal of Happiness Studies, online first, pp. 25-42.
Schmitt, R. B, (2004) considering social cohesion in quality of life assessments: concepts and measurement, social indicator research, pp. 403-428.
', './data/jgeoq/coversheet/891626194849.png'))
