ابراهیمی، جمال، ملک حسینی عباس، رحمانی، بیژن، (1399)، اکوتوریسم و جایگاه آن در اقتصاد شهری شهر پاوه، نشریه جغرافیایی فضای گردشگری، دوره 9، شماره 36، صص 19-35.
احمدرش، رشید، احمدی، هیوا، عبدهزاده، سیروان، (1397)، مطالعه کیفی بازنمایی پیامدهای اقتصاد مرزی در زندگی مرزنشینان کردستان، همایش ملی جامعه شناسی مرز: سیاست های توسعه و حیات اجتماعی مرزنشینان، کردستان، دانشگاه کردستان.
ثانوی، سیده مائده، صیدبیگی، صادق، رسولی، سیدحسن، (1399)، بررسی اثرات گسترش حریم شهر بر توسعه اقتصاد شهری نمونه موردی: شهر بهشهر، هشتمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار ایران، تهران.
جعفری، محمد، (1398)، نقش توسعه بندر چابهار به عنوان یک ابرپروژه در توسعه اقتصادی، نشریه مجله امنیت بین الملل، پیاپی ۹، صص 1-40.
حسینزاده دلیر، کریم، قربانی، رسول و شکری فیروزجاه، پری، (1388)، تحلیل و ارزیابی کیفی سنجههای پایداری شهری در شهر تبریز، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، سال اول، شماره2 ، صص 1-18.
رهنمایی، محمدتقی و شاهحسـینی، پروانـه، (1389)، فرآیند برنامهریزی شهری ایران، چـاپ هفتم، انتشارات سـمت، تهران.
رهنورد، فرج الله، (1389)، عوامل مؤثر بر عملکرد مناطق آزاد تجاری صنعتی ایران، فرایند مدیریت و توسعه، دوره ۲۳، شماره ۲، صص 59-45.
زیاری، کرامت ا.. ؛ محمودی، اکبر، عطار ، خلیل، (1390)، بررسی درجه توسعه یافتگی شهرستانهای کشور و رابطه آن با نرخ شهرنشینی. مجله برنامه ریزی فضایی، 1 (3)، صص 1-16.
سالنامه آماری سیستان و بلوچستان، (1397)، استانداری سیستان و بلوچستان.
صالحی، رحمان و منصور رضاعلی، (1383)، ساماندهی فضایی مکانهای آموزشی (مقطع متوسطه) شهر زنجان به کمک GIS ، مجله پژوهشهای جغرافیایی، سال 37، شماره 52، صص 136-123.
طرح جامع شهر چابهار، (1397)، شهرداری شهر چابهار.
عزتی، عزتالله، شکری، شمسالدین، (1391)، بررسی جایگاه چابهار در ترانزیت شمال جنوب و نقش آن در توسعه شهر های همجوار، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال 9، شماره 36، صص 1-14.
قرخلو، مهدی، حسینی، هادی، (1385)، شاخصهای توسعهی پایدار شهری، مجلهی جغرافیا و توسعهی ناحیهای، دوره 4، شماره 8، صص 175-155.
لطیفی، غلامرضا، (1382)، توسعه شهری پایدار توسعه فرهنگی، فصلنامه علوم اجتماعی(ویژه برنامه ریزی شهری)، شماره 22، صص 13-25.
مرکز آمار ایران (1390). نتایج سرشماری سال 1395.
هادیانی، زهره، رحمانی، اسماعیل، (1395)، تحلیل اثرات منطقه آزاد تجاری- صنعتی چابهار بر ابعاد اقتصادی و فیزیکی شهر چابهار، مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، سال یازدهم. شماره 34. صص 85-100.
وارثی، حمیدرضا، (1387)، بررسی تطبیقی توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت اجتماعی، مطالعه موردی: شهر زاهدان، فصلنامه جغرافیا و توسعه، شماره 11، صص 156-139.
Connelly, S., (2007), Mapping sustainable development as a contested concept, Local Environment, 12(3), 259–278.
Devadas, V. and Vaibhav Gupta., (2011), Planning for Special Economic Zone: A Regional Perspective, Institute of Town Planners, India Journal 8 - 2, 53 - 58, April - June 2011.
Levosoa, A, Farreny Gayaab, R, (2020), Methodological framework for the implementation of circular economy in urban systems, Journal of Cleaner Production, Volume 248, 1.
Nader, M.R., Sallounm, B.A. Karam. N. (2008) Environment and sustainable development indicators in Lebanon: A practical municipal level approach, Ecological Economics, 18(64), 186-198
Riddell, R., (2004). Sustainable Urban Planning Tipping the Balance. Blackwell publishing.
Rohne, E, (2013). Chinese-initiated Special Economic Zones in Africa: a case study of Ethiopia’s Eastern Industrial Zone. Master thesis. Supervisor: Erik Green
Varol, C., Ercoskun, O., Gurer. Y. (2011), Local participatory mechanisms and collective actions for sustainable urban development in Turkey, Habitat International. 35 (1), 9-16.
Wang. J, (2013), the economic impact of Special Economic Zones: Evidence from Chinese municipalities, Journal of Development Economics 101.pp 133-147.
Yeung, Yue-man; Lee, Joanna; and Kee, Gordon (2009). China’s Special Economic Zones at 30, Eurasian geography and economics. (50) 2: 222-240.
', './data/jgeoq/coversheet/601663265897.jpg'))
