The feasibility of a sustainable creative city in Tehran Metropolis

Authors

1 PhD student in Geography and Urban Planning, Isfahan Branch, Islamic Azad University, Khorasgan, Iran

2 Professor, Department of Geography and Urban Planning, University of Isfahan, Iran

3 Professor, Department of Geology, Isfahan Branch, Islamic Azad University, Khorasgan, Iran.

Abstract

Cities in the 21st century choose many tactics to compete. Creativity in future cities will not be a choice but a compulsion. Therefore, it is necessary to examine the issues and problems of the city of Tehran, to achieve sustainable urban development and create a platform for the realization of a creative city in the metropolis of Tehran. On the other hand, sustainable development is a process in which people meet their needs and improve their living standards without using the resources that belong to future generations. This research was applied-developmental and descriptive-analytical. The statistical community included citizens, experts, specialists, and all trustees, managers, and officials. Information was collected using a questionnaire, and the data obtained were analyzed using SWOT analysis and SPSS software. Research findings in the theoretical studies of 5 indicators of sustainable development in three target communities and the following stages, data were collected in the form of 714 questionnaires in all 22 regions of Tehran and analyzed using the mentioned methods. This research used the creative techniques and patterns in economic, social, cultural, environmental, and construction fields that are effective in the creative sustainable development of Tehran metropolis, which can be a start in the field of the sustainable creative city. It can be suggested to the researchers that Organizational capacities, capacities of urban management, and effective and efficient communication between the abilities of the creative class and the needs of urban management should work in this field.

Keywords

References

آور، محمد؛ موغلی، مرضیه و عفیفی، محمد ابراهیم. (1401). اولویت بندی موانع عدم تحقق طرح­های توسعه شهری با استفاده از تکنیک AHP فازی (مطالعه موردی : شهر لمزان). فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 471-448.
ابراهیم­زاده، عیسی و نیری، ناصر. (1397). سنجش و ارزیابی وضعیت شاخص­های شهر خلاق، مطالعه موردی: مناطق پنج­گانه شهر زاهدان. فصلنامه جغرافیا و توسعه، سال 16، شماره 52، صص 21-7.
ارغان، عباس. (1395). بررسی مطلوبیت موقعیت مکانی مراکز مدیریت بحران در راستای دستیابی به یک مدل راهبردی (مطالعه موردی: منطقه 8 شهر تهران).  فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، سال نهم، شماره 1، صص 186-169.
اسلامی، محمد حسین؛ رجبلو، جعفر و محسن داودخانی. (1398). بررسی میزان مشارکت سیاسی شهروندان تهرانی با تأکید بر مؤلفه­های سرمایه اجتماعی، فصلنامه پژوهش اجتماعی، سال دوازدهم، شماره 45، صص 167-149.
درویشی، یوسف و رضاعلی، منصور. (1401). بررسی پیامدهای بلندمرتبه­سازی ساختمان­های شهری بر گسترش افقی شهر، حقوق همجواری و حل مشکل زمین (مطالعه موردی مناطق 2 و 4 شهر تبریز). فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 546-528.
فیفی، رامین؛ رزقی شیرسوار، هادی؛ ولیخانی دهاقانی، ماشاالله و ابراهیم پور، علیرضا. (1401). شناسایی عوامل موثر بر تقاضای گردشگری داخلی در حوزه جغرافیایی شهر تهران با رویکرد دیمتل و تحلیل مضمون. فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 431-416.
قربانی سپهر، آرش؛ متقی، افشین و سالوکوادز، جوزف. (1401). تبیین و شناخت مؤلفه‌های ژئوپلیتیکی کلانشهر تهران (با تأکید بر منابع جغرافیایی قدرت با ماهیت انسانی). فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 333-307.
مرادی، زهرا؛ حیدری، بهاره و ارشدی، محمدیار. (1401). تغییرات آب و هوایی، چالش­ها و فرصت­های انتقال تکنولوژی. فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 673-662.
مظفری، آرین؛ مفیدی شمیرانی، سید مجید و فیاض، ریما. (1401). بررسی کارآیی بالکن و بهینه سازی آن در مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی(مطالعه موردی: مناطق 7 و ۸ تهران). فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 792-772.
مهدی پور، منوچهر؛ آمار، تیمور و پوررمضان، عیسی. (1401). بررسی اثرات زیست محیطی خانه های دوم بر توسعه گردشگری شهرستان لاهیجان. فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، سال دوازدهم، شماره 4، صص 489-472.
Alvarez‐Diaz, M., D'Hombres, B., Ghisetti, C., & Pontarollo, N. (2020). Analysing domestic tourism flows at the provincial level in Spain by using spatial gravity models. International Journal of Tourism Research.22 (4).403-415.
 Assaf, A. G., & Tsionas, M. (2018). The estimation and decomposition of tourism productivity. Tourism Management, 65, 131-142.
 Avraham, E. (2018). Nation branding and marketing strategies for combatting tourism crises and stereotypes toward destinations. Journal of Business Research. 116.  711-720.
 Barbhuiya, M. R., & Chatterjee, D. (2020). Vulnerability and resilience of the tourism sector in India: Effects of natural disasters and internal conflict. Tourism Management Perspectives, 33, 100616.
 Chi, J. (2020). The impact of third-country exchange rate risk on international air travel flows: The case of Korean outbound tourism demand. Transport Policy, 89, 66-78.
Geography (Regional Planning)
Volume 12, Issue 47
May 2022
Pages 1016-1031

Files

Share

How to cite

Statistics