Providing a qualitative model for the sustainability of public culture and social sustainability in residential complexes (Case study: Zanjan)

Authors

1 PhD Student in Architecture, Department of Architecture, New Horizons Research Center in Architecture and Urban Planning, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran

2 Assistant Professor, Department of Architecture, Department of Architecture, New Horizons Research Center in Architecture and Urban Planning, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran.

Abstract

The present study seeks to investigate and determine the relationships between the effective components in the sustainability of public culture and social sustainability of residential complexes in Zanjan as a field of study, to explore the relationship between the sustainability of public culture and social sustainability in complexes Achieve the social sustainability of residential complexes in Zanjan by relying on public culture. This research is applied in terms of purpose and qualitative. The statistical population of this research is 11 experts in architecture and sociology who were selected using the snowball sampling method. The data collection tool is a semi-structured interview based on theoretical foundations. Through adaptation of the data obtained from the analysis of interviews and observations, environmental variables and characteristics related to social and cultural sustainability in residential complexes were extracted and categorized. In the end, it is mentioned that solutions to create suitable spaces for children, creating welfare facilities for residents, giving importance and meeting the demands of residents, providing sufficient financial resources for cultural projects, teaching security to children, creating welfare access for the elderly, Creating justice in the distribution of resources, preventing class divisions, correct pricing of units, appropriate physical-social size of space, improving bio-comfort and visual diversity, play an important role in ensuring social and cultural sustainability and promoting the sustainability of residential complexes.

Keywords

References

احمدی، ی.، و مرادی، س. (1397). سرمایه اجتماعی (آنلاین و آفلاین) و فرهنگ شهروندی. فصلنامه علوم اجتماعی, -(81), 101-133.
اخلاقی، آ.، و صالح صدق پور، ب.، و نوید ادهم، م. (1399). آینده پژوهی اجرای اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در افق 1404. مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی(مطالعات راهبردی جهانی شدن), 10(34), 56-80.
افشاری، م.، و پوردیهیمی، ش.، و صالح صدق پور، ب. (1394). سازگاری محیط با روش زندگی انسان (یک چارچوب نظری, یک مطالعه موردی). مسکن و محیط روستا, 34(152), 3-16.
آصفی، م.، و ایمانی، ا. (1395). باز تعریف الگوهای طراحی مسکن مطلوب ایرانی- اسلامی معاصر با ارزیابی کیفی خانه‌های سنتی. پژوهش‌های معماری اسلامی, 4(2 (پیاپی 11)), 56-73.
جمعه پور، م.، و ابراهیمی، ا. (1394). سنجش و ارزیابی اصول پایداری اجتماعی در مجتمع‌های مسکونی. مطالعات جامعه شناختی شهری (مطالعات شهری), 5(16), 1-30.
حبیبی، ک.، و پوراحمد، ا.، و مشکینی، ا. از زنگان تا زنجان. (۱۳۸۷). چاپ اول. دانشگاه زنجان. ایران.
خزاعی، م.، اصلاح فرهنگ عمومی از منظر نهج­البلاغه. (1397). چاپ اول. نشر دریا. تهران. ایران.
داداش پور, رضا, احمدزاده, حسن, ولی زاده, رضا. (1401). بررسی عملکرد مدیریت شهری بر و سرزندگی در مناطق شهری: (مطالعه موردی: شهر ارومیه). فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای), 12(3), 618-637. doi: 10.22034/jgeoq.212571.2250
زیاری، ک. (1379). سنجش درجه توسعه یافتگی فرهنگی استانهای ایران. نامه علوم اجتماعی, 8(پیاپی 16), 91-104.
سجادی قائم مقامی، پ.، و پوردیهیمی، ش.، و ضرغامی، ا. (1389). اصول پایداری اجتماعی در مجتمع‌های مسکونی از دید جامعه صاحب نظران و متخصصان ایرانی. صفه, 20(51), 75-87.
ضرغامی، ا. (1388). اصول پایداری اجتماعی مجتمع­های مسکونیدر شهرهای ایرانی-اسلامی. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهر ایرانی-اسلامی. ۱(۲) , ۱۰۳-۱۱۶.
نوری, ابوالفضل, پورشیخیان, علیرضا, اصغری, حسین, شهماری, رفعت. (1401). رتبه بندی نواحی منطقه 13 بر اساس شاخص‌های شهر سبز با استفاده از مدلهای تصمیم‌گیری چند متغیره (تاپسیس). فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای), 12(3), 62-83. doi: 10.22034/jgeoq.147631
همایون حمیدی فراهانی، هادی حشمتی. (1392). بررسی جایگاه و تحولات فرهنگ در فرآیند جهانی شدن. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی, 3(9), 153-180.
یوسفی, ‌جواد, شریفی‌تهرانی. (2016). تحلیلی بر اثرات اجتماعی و فرهنگی توسعه گردشگری (مطالعه شهرستان بیرجند). راهبرد توسعه, 48, 137-155.‎
Alyyah, A. K. (2018). Amplop Terbang: Religio-Cultural Relations among the Pilangrejo Peoples. FIKRAH, 6(2), 229-240
Astaneh, M., Taghipour, F., & Emami, D. (2019). Developing a Model for Social Capacity Building and Water Crisis Socialization. Strategic Rssearch on Social Problems in Iran University of Isfahan, 8(2), 107-138.
Farhadi, A., Movahedi, Y., & Movahedi, M. (2013). RELATION BETWEEN HAPPINESS, TIME HORIZON, GENERAL HEALTH AND ACADEMIC PERFORMANCE OF NEW ENTRANCE STUDENTS (ENTERED 1390) OF LORESTAN MEDICAL SCIENCES UNIVERSITY.
Goodland, R. (2013). Lifting livestock's long shadow. Nature Climate Change, 3(1), ۲-2.
Index, L. P. (2019). Social Tolerance Indicator Annual Reports from 2009 to 2017.
Nasiri-Gheidari, Z., & Tootoonchian, F. (2015). Axial flux resolver design techniques for minimizing position error due to static eccentricities. IEEE Sensors Journal, 15(7), 4027-4034.
UNESCO Institute for Statistics. (2011). Financing education in Sub-Saharan Africa: Meeting the challenges of expansion, equity and quality. UNESCO.
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). (2016). Global education monitoring report summary 2016: education for people and planet: creating sustainable futures for all.
Yan, Y., Mao, Y., & Li, B. (2018). Second: Sparsely embedded convolutional detection. Sensors, 18(10), 3337.
Geography (Regional Planning)
Volume 12, Issue 49
January 2023
Pages 773-778

Files

Share

How to cite

Statistics