ارزیابی اثرات حکمروایی کلانشهری و سیاست گذاری عمومی در مناطق کلانشهری نمونه موردی کلانشهر اهواز

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 پژوهشگر دکتری گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

2 استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

3 دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

چکیده

سیاست گذاری عمومی به مثابه مجموعه فعالیت های نهادی که تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم بر زندگی شهروندان دارد، و از تصمیم ها و سیاست هایی که بوسیله مراجع مختلف بخش عمومی در ارتباط با موضوع شهر و سکونت گاه های انسانی از قبیل مجلس، دولت و قوه قضائیه که نماینده حفظ منافع عمومی جامعه می باشند، اتخاذ می شود. فرایند سیاست گذاری بر مبنای فرایند از بالا به پایین می باشد. با تلفیق حکمروایی و سیاست گذاری عمومی شاهد مشارکت پذیری بالا، تشخیص آسان و سریع مشکلات شهری و جایگزین های سریع در فرایند ها را شاهد هستیم. با روند مشارکت پذیری و حکمروایی مشارکتی شاهد تحقق سیاست گذاری عمومی در جامعه خواهیم بود. بنابراین هدف این پژوهش ارائه مولفه های حکمروایی شایسته شهری در فضای کلانشهری اهواز می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کارشناسان و خبرگان مدیریت شهری، در شهر اهواز می باشد. ابزار مورد استفاده در تحقیق پرسشنامه بوده و به تعداد 50 نفر به صورت تصادفی انجام یافته است. نتایج بیانگر آن است که در سطح اطمینان 95 درصد رابطه معناداری بین مؤلفه‌های مورد مطالعه وجود دارد. متغیرهای همپایانی، اثر بخشی و کارآمدی، مشارکت پذیری و ظرفیت و ترتیبات نهادی در مقایسه با سایر متغیرها در حکمروایی منطقه کلانشهری اهواز نقش مؤثری را ایفا می کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Assessing the effects of metropolitan governance and public policy in metropolitan areas Case study of Ahvaz metropolis

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Eskandari 1
  • Navid Saeidi Rezvani 2
  • Abdolreza Navah 3
1 Department of Urban Planning, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
2 Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban planning, Qazvin Unit, Islamic Azad University, Qazvin, Iran
3 Associate Professor, Department of Sociology, Shahid Chamran University, Ahvaz
چکیده [English]

Public policy as a set of institutional activities that have a direct or indirect impact on the lives of citizens, and the decisions and policies made by various public sector authorities on the issue of the city and human settlements such as parliament, government and judiciary. Which are representative of the protection of the public interest of society, is adopted. The policy-making process is process-based. By combining governance and public policy, we see high participation, easy and fast detection of urban problems and quick alternatives in the process. With the process of participation and participatory governance, we will see the realization of public policy in society. Therefore, the purpose of this study is to present the components of proper urban governance in the metropolitan area of Ahvaz. This research is applied in terms of purpose and descriptive and survey in terms of nature. The statistical population of this study includes urban management experts in Ahvaz. The instrument used in the research was a questionnaire and 50 people were randomly assigned. The results indicate that there is a significant relationship between the studied components at 95% confidence level. The variables of synergy, effectiveness and efficiency, participatory and institutional capacity and arrangements in comparison with other variables play an effective role in governing the metropolitan area of Ahvaz.

کلیدواژه‌ها [English]

  • governance
  • public policy making
  • metropolis
  • Ahvaz

مراجع

ابوالفضل، ق. (1399). حکمرانی خوب شهری به منزله مرجعیت سیاستگذاری شهری؛ تحلیل محتوای برنامه پنجم و ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران. مجلس و راهبرد (مجلس و پژوهش)، (101)، 195-221.
اجزاء شکوهی، م.، رهنما، م.، گوهری قاسم پور، ن. (1393). مطالعه تطبیقی شاخص‌های حکمروایی خوب شهری در کلان شهر‌های ایران. Paper presented at the ششمین کنفرانس ملی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه‌های شهر اسلامی. https://www.civilica.com/Paper-URBANPLANING06-URBANPLANING06_061.html
احدنژاد، م.، موسوی، م.، محمدی، س.، علیپور، س. (1392). نقش حکومت‌های محلی درحکمروایی خوب شهری درراستای تحقق توسعه پایدار. Paper presented at the پنجمین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری. https://www.civilica.com/Paper-URBANPLANING05-URBANPLANING05_045.html
آدینه وند، ع. ا.، حاجی زاده، م.، و قدمی، م. (1392). بررسی عملکرد شهرداری در چهارچوب حکمرانی خوب شهری (نمونه مورد مطالعه: شهر بابلسر). مدیریت شهری، 11(31).
آرایی، و.، قاسمی، ا.، و معینی فر، ی. (1397). توصیه‌های سیاستی موانع تحقق‌پذیری حکمرانی خوب در ادارۀ امور عمومی (مطالعۀ موردی: فرمانداری و شهرداری شهرستان مینودشت). مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، 7(25)، 113-133.
بابایی، م.، و ابراهیمی، س. (1395). مطالعه و بررسی مولفه‌های مدیریت یکپارچه در شهر اصفهان. نشریه اقتصاد شهری، 1(1)، 17-36.
تقوایی، ع. ا.، و تاجدار، ر. (1388). درآمدی بر حکمروایی خوب شهری – رویکردی تحلیلی. مدیریت شهری، 7(23).
چاره جو، ف. (1399). تحلیل و ارزیابی رابطه حکمروایی خوب شهری و کیفیت زندگی (مورد: محلات شهر سنندج)." فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه‌ای) 10(2-1): 171-184.
حسن، ف. (1388). مدیریت دانش و کارکردهای آن در سازمان‏ها. معرفت، 137.
خدر فرجی، ر.، غلامرضا، ک.، و عبدالرضا رکن الدین، ا. (1392). آسیب شناسی سیاست‌های توسعه منطقه‌ای در ایران از دیدگاه رویکرد نهادی. فرآیند مدیریت و توسعه، 26(2)، 27-58.
خسروی حاجی وند، (1399). تحلیل تأثیر عوامل محدود‌کننده و تسهیل‌کننده بر حکمروایی خوب شهری(مورد مطالعه: شهر جدید فولادشهر)." فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه‌ای) 10(2-1): 269-281.
دانایی‌فرد، ح.، آذر، ع.، و ابراهیمی، س. ع. (1392). بررسی راهکارهای ارتقای قابلیت پذیری سیاسی، اجتماعی، اداری و فنی خط مشی‌های عمومی کشور با استفاده از رویکرد خط مشی گذاری مبتنی بر شواهد. مدیریت سازمان‌‌های دولتی، 3(1)، 17-34.
رحمانی فضلی، ع.، صادقی، م.، و علیپوریان، ج. (1394). بنیان‌های نظری حکمروایی خوب در فرایند مدیریت روستایی نوین. مدیریت شهری، 14(38)، 43-53.
رضائی، م. (1399). ارزیابی و تحلیل مدیریت شهری بافت تاریخی کلان‌شهرهای ایران؛ با تأکید بر مدیریت یکپارچة شهری (مطالعة موردی: کلان‌شهر شیراز)." فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه‌ای) 10(2-1): 297-311.
رضوی زاده، ا. (1395). بررسی تأثیر حکمروایی خوب شهری بر کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: شهر مرند). Paper presented at the سومین کنفرانس علمی پژوهشی افق‌های نوین در علوم جغرافیا و برنامه ریزی معماری و شهرسازی ایران. https://www.civilica.com/Paper-NICONF03-NICONF03_103.html
رهبر، ع.، و حیدری، ف. (1390). تأثیر سرمایه اجتماعی بر ارتقاء سیاستگذاری. مطالعات روابط بین الملل، 4(14)، 219-253.
زندیه، ا. (1396). بررسی عملکرد شهرداری‌ها در چارچوب رویکرد حکمروایی خوب شهری نمونه موردی: شهرداری شهر ملایر. آمایش محیط، 10(39)، 59-76.
صحرایی، ع.، و محمودی نیا، ا. (1397). الگوی حکمرانی خوب: چارچوبی برای تحلیل اقتصاد سیاسی دولت‌هاشمی رفسنجانی(1368-1376). مطالعات راهبردی سیاست گذاری عمومی(مطالعات راهبردی جهانی شدن)، 8(28)، 207-228.
عباس رمضانی، ب.، و اصغر، م. (1393). تبیین نهادگرایی وگرایش آن به توسعه. مجله اقتصادی، 13(3)، 121-138.
عزیزی، م. م.، ابویی اردکان، م.، و نوری، ن. (1390). نقش قوانین و مقررات در تحقق مدیریت یکپارچه در مجموعه شهری تهران. معماری و شهرسازی آرمان شهر، 4(6)، 117-128.
علی اکبر، ت.، و رسول، ت. (1388). درآمدی بر حکمروایی خوب شهری در رویکردی تحلیلی. مدیریت شهری و روستایی، 7(23)، 45-58.
کاظمیان، غ.، فرجی راد، خ.، رکن الدین افتخاری، ع.، و پورطاهری، م. (1392). رابطه ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه‌ای (مطالعه موردی: شهرستانهای بوکان و ارومیه). جغرافیا، 11(38)، 153-173.
کاظمیان، غ.، و میرعابدینی، ز. (1390). آسیب‌شناسی مدیریت یکپارچه شهری در تهران از منظر سیاستگذاری و تصمیم‌گیری شهری. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 3(46)، 27-38.
مایکل‌نیومن، فرزین‌پاک، ش.، و سرایی، آ. (1383). برنامه ریزی و طراحی شهری: آیا برنامه ریزی نیازی به طرح دارد؟. مدیریت شهری، 17(5)، 88-97.
مجید، ر. (1383). جایگاه نهاد دولت در عرصه اقتصاد. اقتصاد اسلامی، 4(14)، 37-62.
محبوبی، س.، و حبیبی (1398). تبیین رابطه حکمروایی خوب شهری و رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری (مطالعه موردی: شهر دوگنبدان). مطالعات محیطی هفت حصار، 30(8)، 47-58.
محلی، ع. ف. (1391). بررسی تحلیلی پدیده جهانی شدن با تمرکز بر حوزه فرهنگ. فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، 2(5)، 63-96.
محمد نژاد، ع.، شمس پویا، م. ک.، قربانی سپهر، آ.، و لشگری، ع. ا. (1394). تحلیل نقش حکمروایی شایسته در توسعه پایدار گردشگری موردپژوهی: شهر تهران. Paper presented at the دومین همایش ملی گردشگری، سرمایه‌های ملی و چشم انداز آینده. https://www.civilica.com/Paper-TNCF02-TNCF02_086.html
محمدامیر، ر.، بهرام، س.، فرشاد، م.، و کاظم، ی. (1394). کاوشی در تعریف نهاد: ارزیابی رویکردهای متاخرِ بدیل در تعریف نهاد. برنامه ریزی و بودجه (برنامه و بودجه سابق)، 20(4)، 185-210.
محمدتقی، ر.، و مهناز، ک. (1389). بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و اداره ی امور شهرها در ایران. پژوهش‌های بوم شناسی شهری، 1(1)، 23-55.
محمدرحیم، ر.، عزت الله، م.، و روح الله، ا. (1389). تحلیل جایگاه حکمروایی خوب شهری در مشهد با الگوی SWOT. جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، 15.
محمودیان، ز.، و زکی پور، خ. (1390). مدیریت و حکمروایی خوب شهری در شیرگاه. Paper presented at the نخستین همایش ملی آرمان شهر ایران. https://www.civilica.com/Paper-IRANIANUTOPIA01-IRANIANUTOPIA01_044.html
مشکینی، ا.، و موذن، س. (1394). تحلیل حکمروایی مطلوب شهری در پایداری شهرها مطالعه موردی: شهر عجب شیر. آمایش محیط، 8(29)، 99-132.
مهدی، م.، و محمدرضا، م. (1391). مفهوم سازی عوامل برون زا در تحول بخش دولتی (مطالعه موردی: ایران). فرآیند مدیریت و توسعه، 25(2)، 5-33.
یزدانی زازرانی، م. (1391). بررسی رابطۀ مفهومی و تأثیر حکمرانی بر سیاست‌گذاری عمومی. پژوهش‌های روابط بین الملل، 2(4)، 109-142.
Baldwin, R., Forslid, R., Martin, P., Ottaviano, G., & Robert-Nicoud, F. (2011). Economic geography and public policy: Princeton University Press.
Bergeron-Barrows, S., & Barrows, D. (2017). Globalization and Public Administration: A Conceptual Framework. In Public Sector Management in a Globalized World (pp. 39-50): Springer.
Bevir, M. (2008). Key concepts in governance: Sage.
Dunn, W. N. (2015). Public policy analysis: Routledge.
Dye, T., & DiNitto, D. (1983). Social welfare: Politics and public policy: Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
Forrest, R. (2008). Globalization, governance and the housing market. Governance, globalization and public policy, 173-197.
Hill, M., & Varone, F. (2014). The public policy process: Routledge.
Howlett, M., Ramesh, M., & Perl, A. (2009). Studying public policy: Policy cycles and policy subsystems (Vol. 3): Oxford University Press Oxford.
John, P. (2013). Analyzing public policy: Routledge.
Khaliji, M., Sarvar, R., & Zarabadi, Z. S. (2018). Analysis of the Types of Fragmentation and the Effectiveness of Achieving in Suburban Integrated Urban Management of Capital Iran. Journal of Studies of Human Settlements Planning, 13(2), 283-303.
McGrew, A., & Held, D. (2002). Governing globalization: power, authority and global governance: Polity Press.
Salim, W., & Hudalah, D. (2020). Urban governance challenges and reforms in Indonesia: towards a new Urban Agenda. In New Urban Agenda in Asia-Pacific (pp. 163-181): Springer.
Taylor, A. L. (2004). Governing the globalization of public health. The Journal of Law, Medicine & Ethics, 32(3), 500-508.
Zientara, P., Zamojska, A., & Cirella, G. T. (2020). Participatory urban governance: Multilevel study. Plos one, 15(2), e0229095.
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 10، شماره 40
آذر 1399
صفحه 579-593

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار