احدنژادروشتی، محسن(1389).ارزیابی آسیبپذیری اجتماعی شهرها در برابر زلزله نمونه موردی: شهر زنجان، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای. سال دوم، شماره هفتم، صص 71-90
احدنژاد، محسن؛ زلفی، علی؛ نوروزی، محمدجواد؛ جلیلی، کریم(1390). ارزیابی آسیب پذیری اجتماعی شهرها در برابر زلزله نمونه موردی (شهر خرمدره). فصلنامه چشم انداز زاگرس، دوره3، شماره7، صص 81-98
پویان، ژیلا؛ ناطقی الهی، فریبرز (1378).آسیب پذیری ابرشهرها در برابر زمین لرزه؛ مطالعه ی موردی شهر تهران. سومین کنفرانس بینالمللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله. تهران. جلد چهارم
داداش پور، هاشم؛ عادلی، زینب(1394).سنجش ظرفیتهای تاب آوری در مجموعه شهری قزوین. فصلنامه مدیریت بحران، دوره 4، شماره 8، صص 73-84
رهنما، محمد رحیم، شاکری، کیان، عباسی، حامد(1397)شناسایی وتحلیل پیشرانهای موثربر توسعه منطقهای استان البرز بارویکرد برنامهریزی سناریومبنا، فصلنامه امایش سرزمین، دوره 10، شماره اول، صص139-166
زیاری، کرامت اله؛ محمدی ده چشمه، مصطفی؛ پوراحمد، احمد؛ قالیباف، محمدباقر، (1391).اولویّت بخشی به ایمن سازی بافت فرسوده ی کلانشهر کرج با استفاده از مدل ارزیابی چندمعیاری. فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 79، تهران، صص 14-1
زیاری، کرامت الله، سید مصطفی حسینی(1395).ارزیابی ارتباط بین زیستپذیری و تابآوری در محلات کلانشهر مشهد. فصلنامه خراسان بزرگ، سال هفتم، شماره 23، صص 26-11
شهریور روستایی؛محمد تقی، معبودی (1394).تحلیل فضایی آسیبپذیری اجتماعی مناطق شهری در مقابل زلزله با استفاده از مدل (SVI ) نمونه موردی: منطقه 2 شهرداری تبریز. فصلنامه ساختار و کارکرد شهری، دوره سه، شماره 11، صص 105-126
شرکت مادرتخصی عمران و بهسازی شهری ایران(1387).طرح توانمند سازی اسکان غیر رسمی پیرامون مجموعه شهری تهران. جلد اول مطالعات کالبدی-محیطی
قدیری، محمود؛ رکن الدین افتخاری، عبدالرضا، (1392).رابطه ساخت اجتماعی شهرها و میزان آسیبپذیری در برابر خطر زلزله (مطالعه موردی: محلات کلان شهر تهران). مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 24، پیاپی 50، شماره 2، صص 174-153
قدیری، محمود؛ افتخاری، رکن الدین (1392).رابطهی ساخت اجتماعی شهرها و میزان آسیبپذیری در برابر زلزله: مورد: محلات کلانشهر تهران. فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی محیطی، سال 24، شماره 2، صص 174-153
قدیری، محمود؛ افتخاری، رکن الدین (1390).تبیین تمرکز اجتماعی-فضایی آسیبپذیری شهر تهران در برابر زلزله. فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا، شماره 3، صص 63-48
مرکز آمار ایران(1395).نتایج مقدماتی سرشماری عمومی نفوس و مسکن. کلان شهر کرج.
مهندسین مشاور خودآوند(1382).تجدید نظر طرح جامع کرج.
مودت، الیاس؛ ملکی، سعید(1393).طیفبندی و سنجش فضایی آسیبپذیری فیزیکی-اجتماعی شهرها در برابر زلزله با بکارگیری تکنیک VIKOR, GIS در شهر یزد.فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای، شماره11، صص 103-85
نظم فر، حسین؛ علوی، سعیده؛ عشقی چهاربرج، علی(1394).ارزیابی آسیب پذیری اجتماعی – فیزیکی شهرها در برابر زلزله (مطالعه موردی: شهرستانهای استان آذربایجان غربی). فصلنامه مطالعات و پژوهشهای شهری منطقهای، دوره 7، شماره 27، صص 101-127
Armas, I, Alexandru, G. (2013). Social Vulnerability Assessment Using Spatial Multi-Criteria Analysis (SEVI model) and the Social Vulnerability Index (SVI model) a Case Study for Bucharest. Romania-Natural Hazards and Earth SystemSciences,no 13, 1481–1499
Barry.E.F,Edward,W.G. (2012). A Social vulnerability Index for Disaster Management. Journal of Homeland Security and Emergency Management, No.1,Artical3, pp1-20
Birmengan, Rowel(2017). sustainable live lipoids and disasters. new York press.
Carbin, Philippe(2015).Exploring social to earthquakes in the west Asia. social science quarterly, No88,pp20-33
Cutter,suzan(2009).Moral Hazard. the Annals of the American Academy of political and social science, no60, pp 101-112
Cutter, sirman(2010) The geography of social vulnerable, London press.
ECHO (1999). The Geography of Disasters, Geography in Humanitarian Assistance. European Community Humanitarian Office, available on: http://membres.lycos.fr/dloquercio /knowhow/
Kreimer,A(2003). Building safer cities. vol.3, the word Bank
Moritan,Pakan(2014). Disaster Prevention and management. Blackwell Press.
Napel, Alexander(2014).Resilience against earthquakes. journal of seismology and earthquake engineering, No13, pp 55-66
Smith, Kameron. (2015). Environmental Hazards: Assessing Risk and Reducing Disaster. 2nd Ed, Rutledge, London
Sorkhkamal, Daniel(2015).Evaluation Quality of life in Yazd city. cumhuriyet science journal, No36, pp3-20
Twigg J, (2006). Sustainable Livelihoods and Vulnerability to Disasters. Benfield Greig hazard Center, for the Disaster Mitigation Institute (DMI)
UNDP(2015).Reducing disaster risk. A global report, New York, USA, Bureau for crisis
Vale, L. & Campanella, T. (2005). The Resilient City: How Modern Cities Recover from Disaster. New York: Oxford University Press.
Wisner, B., Blaikie, P., Cannon, T., and Davis, I. (2007). At Risk: Natural Hazards, People’s Vulnerability and Disasters. London: Rutledge
Weichselgartner, Juergen., (2016). Disaster mitigation: the concept of vulnerability revisited. Disaster Prevention and Management. 10 (2): 85-94