بررسی نقش تاخیر و معطلی در بارگیری کشتی‌ها در اثربخشی تحریم‌های بین‌المللی: مطالعه مقایسه‌ای جغرافیای تقنینی ایران و کنوانسیون های بین‌المللی

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار حقوق خصوصی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 دانشیار حقوق بین الملل، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

حمل و نقل دریایی به عنوان یکی از خصیصه های ثابت حیات بشری است که عموماً با عناصر مکان و جغرافیا ملازم می باشد. در این صنعت زمان عنصری حیاتی است لذا باید تا حد امکان از تاخیر و معطلی کشتی خودداری نمود و خسارت ناشی از معطلی و تاخیر کشتی و نحوه جبران آن یکی از موضوعات مهم در حقوق دریایی بوده؛ در هر قرارداد اجاره سفری کشتی به جهت اجتناب از معطلی کشتی در طول عملیات بارگیری و تخلیه شرطی به عنوان دموراژ پیش بینی می شود. دموراژ نوعی وجه التزام است، بدین معنا که اجاره کننده کشتی ملزم است به ازای توقف بیش از مدت زمان مجاز برای بارگیری و تخلیه مبلغ مشخصی را به مالک آن کشتی پرداخت نماید؛ لذا اجاره کننده کشتی باید برای استفاده بهینه، ظرفیت و امکانات بنادر مبدا و مقصد را در نظر بگیرد و در نتیجه با در نظر گرفتن ریسکهای احتمالی مانند تحریمها، مدت زمان مجازی نیز برای بارگیری و تخلیه به وی اعطا شود، چرا که که میتواند مانع اجرای قرارداد اجاره سفری کشتی شود. موضوع بحث در مقاله حاضر فقط در قراردادهای اجاره کشتی برای سفر معین و بارنامه های دریایی که متضمن قرارداد اجاره کشتی باشند محقق میشود لذا در این مقاله درصدد پاسخگویی به این سوال بوده که مسئولیت ناشی از تاخیر در بارگیری و تخلیه کشتی برعهده چه کسی است و آیا سازوکارهای منطقه ای میتواند از معطلی کشتی جلوگیری نماید؟ که با رویکرد توصیفی تحلیلی درصدد پاسخی قانع کننده برای آن خواهیم بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigation thr role of delays and detention in loading ships in the effectiveness of international sanctions: A comparative study of the legislative geography of Iran and international convention

نویسندگان [English]

  • Bahareh Shafiei 1
  • saeid Mansoori 2
  • Ahmad Shams 3
1 PhD student in private law, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Assistant Professor of Private Law, South Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3 Associate Professor of International Law, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Maritime transport is one of the constant features of human life, which is generally associated with a place and geography. In this industry, time is a vital element, so the delay and detention of the ship should be avoided as much as possible, and the damages for detention and how to compensate it has always been one of the important issues in maritime law. In each charter parties, in order to avoide from detention of ship during the loading and discharging operation, term is predicted as demurrage. Demurrage is a form of obligation, meaning that the charterer is required to pay a certain amount to the ship owner in exchange for stopping beyond the time allowed for loading and discharge. Therefore the charterer must consider the capacity and facilities of ports of origin and destination for optimal use of time, as a result, taking into accidental risks for example sanctions, give him/his an allowed time for loading and discharge. Because which can prevent the performance of voyage charter parties. The issue discussed in the present article, is realized only in certain voyage charter parties and maritime bill of lading that includes a charter parties. So in this article we are trying to answer the question of who is responsible for the delays in loading and discharge ships and can regional mechanisms prevent detention of ships? With a descriptive- analytical approach, we will seek a convincing answer to it.

کلیدواژه‌ها [English]

  • demurrage
  • sanction
  • liability
  • charterer
  • bill of lading

مراجع

اربابی، مسعود؛ حاتمی پور، نوید (1398)، ارجاع بارنامه دریایی به شروط قرارداد اجاره کشتی؛ در جستجوی قصد طرفین، مجله مطالعات حقوق تطبیقی، شماره ۱، صص 17-18.
اربابی، مسعود؛ حاتمی­پور، نوید (1396)، مطالعه تطبیقی کارکردها و نقش قراردادی بارنامه دریایی در حقوق ایران و انگلیس، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 79، ص 128.
ابراهیمی، نصراله، اویار حسین، شادی (1391)، آثار تحریم بر اجرای قراردادهای بازرگانی بین المللی از منظر فورس ماژور، مجله دانش حقوق مدنی، شماره 2، ص ۷.
انتشاری، فاطمه (1393)، کارکردهای بارنامه دریایی در حقوق ایران، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.
ایوامی، هاردی (1397)؛ حقوق دریایی (جامع حقوق حمل و نقل دریایی کالا به انضمام حقوق دریایی و رویه قضایی)، منصور پورنوری، تهران: انتشارات پیام عدالت.
تقی­زاده، ابراهیم (1392)، حقوق حمل و نقل دریایی، تهران: انتشارات مجد.
جعفری، فیض اله (1388)، مطالعه تطبیقی ماهیت و مبنای مسئولیت متصدیان حمل و نقل در کنوانسیون­های بین المللی کالا و حقوق ایران، مجله پژوهش­های حقوقی، شماره 15، ص 67.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر (1389)، ترمینولوژی حقوق، تهران: انتشارات گنج دانش.
حدادی، مهدی (1382)، تحریم های بین المللی؛ ابزار سیاست ملی یا ضمانت­اجرای بین المللی، مجله حقوق خصوصی، شماره 3، ص ۱۲۱.
رسولی، محمد (1393)، حقوق حمل و نقل، لنگرود: انتشارات سمرقند.
زمانی، مسعود، ابطحی، طلوع (1397)، تحلیل تطبیقی شروط ضمنی در اجاره کشتی (به انضمام چند قرارداد اجاره کشتی)، تهران: انتشارات مجد.
صادقی مقدم، محمد حسن (1390)، تغییر در شرایط قرارداد، تهران: نشر دادگستر.
صالحی راد، محمد (1378)، دلالت های خارجی بودن علت معافیت از مسئولیت، مجله دیدگاههای حقوقی، شماره ۱۵-۱۶، ص ۱۲۰.
صدیق، حسن(1395)،  اصول کلی حقوق دریایی، تهران: انتشارات جنگل.
صفایی، حسین (1398)، دوره مقدماتی حقوق مدنی قواعد عمومی قراردادها، تهران: انتشارات میزان.
متاجی تیموری، فاطمه، رجب زاده، شایان (1400)، مطالعه تطبیقی تحریم بر قراردادهای بازرگانی ، نشریه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، شماره ۵۵، ص ۱۴۰.
ویلسون، جان، اف (1399)، حقوق حمل و نقل دریایی، ترجمه مجتبی جوانمردی، تهران: انتشارات میزان.
هاشمی زاده، علیرضا (1387)، مسئولیت متصدی حمل دریایی کالا براساس کنوانسیون بروکسل 1924 و هامبورگ 1978، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه امام صادق.
یزدانیان، علیرضا (1390)، مبنای مسئولیت متصدی در قراردادهای حمل و نقل کالا در حقوق ایران و فرانسه، مجله حقوقی دادگستری، شماره 73، صص 11-15.
Baughen, Simon (2015), Shipping law, London: Routledge.
Berlingieri, Francesco (2009), A comparative analysis of the Hague-Visby rules, the Hamburg rules and the Rotterdam rul«, http://www.uncitral.org/pdf/english/workinggro.
Byrne, William (2005), competing periods in determining laches in Demurrage disputes« University of Denver College of law, NO 1-2, P 135.
Carr, Indira (2010), International trade law, New York: Cavandish.
Gifis, Steven (2010), Borron's law dictionary, U.S.A: Barron's educational series.
Hinkelman, Edward (2002), A short course in international trade documentation, U.S.A: World trade press.
Rogers, Anthony & Chuan, Jason & Dockray Martin (2016), Cases and materials on the carriage of goods by sea, New York: Routledge.
Schofield, John (2016), Laytime and Demurrage, New York: Informa law.
Scrutton, Thomas Edward (2015), Scrutton on charter parties and bills of lading, London: Sweet & Maxwell.
Tiberg, Hugo (1979), the law of Demurrage, London: Sweet & Maxwell.
Todd, Paul (2016), Principles of carriage of goods by sea, London: Routledge.
Wilson John (2010), Carriage of goods by sea, England: Pearson.
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 12، شماره 48
مهر 1401
صفحه 91-107

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار