تحلیلی بر بازآفرینی بافت‌های تاریخی، با تأکید بر احیا و رونق بخشی فضاهای عمومی نمونه موردی: منطقه 12 تهران

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار گروه حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

هدف تحقیق تبیین بازآفرینی بافت تاریخی شهر با تأکید بر احیاء و رونق بخشی فضاهای عمومی منطقه 12 شهر تهران است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه‌ای است زیرا که باهدف شناسایی و ساخت مدل مفهومی ترکیب آمیخته بازآفرینی شهری از منظر توسعه پایدار بوده همچنین از نظر نوع داده‌ها این پژوهش از نوع پژوهش ترکیبی (کیفی - کمی) است. همچنین حجم نمونه 384 نفر است. نتایج نشان می دهد شاخص کل بازآفرینی ترکیبی از میانگین مؤلفه‌های چهارگانه در این تحقیق است. برای وضعیت مؤلفه کل از آزمون T تک نمونه ای استفاده‌شده است. نتایج این آزمون نشان می دهد که معناداری در سطح 95% است. با توجه مقدار متوسط برآورد شده (3) و میانگین به‌دست‌آمده از جامعه آماری (2.40) و اختلاف منفی‌بین این دو، این نتیجه را نشان می دهد که شاخص کل بازآفرینی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و فرض پایین بودن رضایت از بازآفرینی در محدوده موردمطالعه پذیرفتنی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Analysis on the Regeneration of Historical Textures, with Emphasis on the Revival and Prosperity case study: District 12 of Tehran

نویسندگان [English]

  • Ashraf Tashakkori 1
  • Ha,mid Reza Adabi 2
  • Parvaneh Zivyar 3
1 PhD Student in Urban Planning, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Criminal Law and Criminology, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3 Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, Yadegar Imam (RA) Shahreri Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The purpose of this study is to explain the reconstruction of the historical context of the city with emphasis on the revival and prosperity of public spaces in the 12th district of Tehran. The method of the present study is developmental in terms of purpose because it aims to identify and construct a conceptual model of integrated urban regeneration from the perspective of sustainable development. Also, in terms of data type, this research is a combination of research (qualitative-quantitative). The sample size is 384 people. The results show that the total regeneration index is a combination of the average of the four components in this study. A single-sample t-test was used for the total component status. The results of this test show that the significance is at the level of 95%. Considering the estimated average value (3) and the average obtained from the statistical population (2.40) and the negative difference between the two, this result shows that the total regeneration index is not in a good condition and the assumption of low regeneration satisfaction is acceptable in the study area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Regeneration
  • Historical Textures
  • District 12
  • Tehran
ابراهیمی قربانی، ف.، رنجبر، ا.، و عندلیب، ع. (1400). شناسایی استراتژی‌های بازآفرینی فرهنگ مبنا در محدوده‌های تاریخی شهرهای ایران؛ موردمطالعه: محلة فیض آباد کرمانشاه. باغ نظر، 18
ارزمانی، م.، وطن‌پرست، م.، و معتمدی، م. (1399). راهکارهای مشارکتی در تدوین شاخص‌های بازآفرینی شهر بجنورد بارویکرد توسعه پایدار. مطالعات هنر اسلامی، 16
اسمعیل پور، ف.، سرایی، م.، و اسمعیل پور، ن. (1400). تبیین نقش منزلت اجتماعی محله در گرایش به بازآفرینی آن با کاربست مدل معادلات ساختاری (نمونه موردمطالعه: بافت میانی شهر اراک). مطالعات شهری، 10
امان‌زادگان، ا.، طبیبیان، م.، امان‌زادگان، م.، امان‌زادگان، ح.، و امان‌زادگان، م. (2021). اولویت‌بندی سیاست‌های بازآفرینی شهری پایدار در بافت کهن شهر شیراز با لزوم توجه به مناسباتِ نهادی. سیاست‌گذاری محیط شهری، 1(2)، 1-20.
امیری، خ.، مسعود، م.، مرادی چادگانی، د.، صافی اصفهانی، ف.، و صادقی، ن. (1400). تدوین الگوی مشارکت‌پذیری الکترونیکی شهروندان در بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهر اصفهان. جغرافیا و مطالعات محیطی، 10
ایزدفر، ن.، و رضایی، م. (1399). شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد آینده پژوهی (مورد شناسی: بافت ناکارآمد شهر یزد). جغرافیا و آمایش شهری - منطقه ای، 10(34)، -.
ایزدی، پ.، هادیانی، ز.، حاجی نژاد، ع.، و قادری، ج. (1399). تحلیل نقش هم‌افزایی میان نهادی در بازآفرینی شهری با استفاده از رویکرد تحلیل شبکه (مطالعه موردی: منطقه 8 شهرداری شیراز). پژوهش‌های جغرافیای انسانی (پژوهش‌های جغرافیایی)، 52
باستانی، م.، و حنایی، ت. (1399). مطالعه تطبیقی تاب آوری اجتماعی در راستای اهداف بازآفرینی شهری (نمونه موردی: محلات ایران؛ فیلیپین و مالزی). شهر ایمن، 3
بوچانی، م.، بهرام‌پوری، آ.، و جهان‌شاهی، س. (1400). بازآفرینی بافت تاریخی مبتنی بر توسعة میانافزا؛ راهکاری در پایداری اجتماعی-اقتصادی شهر. اقتصاد و برنامه‌ریزی شهری، 2
پوراحمد، ا.، فرهودی، ر. ا.، زنگنه شهرکی، س.، و شفاعت قراملکی، ط. (1399). بررسی گونه‌های گردشگری مؤثر بر بازآفرینی بافت‌های تاریخی (مطالعه موردی شهر تبریز). پژوهش‌های ایرانشناسی، 10
پوراحمد، ا.، کشاورز، م.، علی اکبری، ا.، و هادوی، ف. (1396). بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمدی شهری موردمطالعه (منطقه 10 شهر تهران). آمایش محیط، 10(37).
حبیبی، م.، و قانع، م. (1399). امکان سنجی قابلیت‌های هنر عمومی به‌عنوان محرک توسعه در بازآفرینی بافت فرسوده (نمونه موردی: محله چهارراه مازندران سمنان). مسکن و محیط روستا، 39(170
حکمت‌نیا، ح.، موسوی، م.، سعیدپور، ش.، و رسولی، م. (1400). بازآفرینی بافت‌های ناکارآمد شهری با رویکرد مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: شهر سقز). مخاطرات محیط طبیعی، 10(29
داودی، آ.، و امینی، ش. (1397). بازآفرینی سیاست‌های فرهنگی اجتماعی در راستای فرهنگ مبنا شهری. کنفرانس بین المللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران. https://civilica.com/doc/847265
سجادزاده، ح.، دالوند، ر.، و حمیدی‌نیا، م. (2016). نقش بازآفرینی با رویکرد محرک توسعه در محلات سنتی (نمونه موردی: محله حاجی شهر همدان). هفت شهر، 4(شماره 53 و 54)، 54-76.
صفدری، س.، پورجعفر، م.، و رنجبر، ا. (1393). بازآفرینی فرهنگ‌مبنا زمینه‌ساز ارتقاء تعاملات فرهنگی (نمونة موردی: بافت تاریخی شهر مشهد). هفت شهر، 4(شماره 47 و 48)، 25-39.
فنی، ز.، توکلی نیا، ج.، و بیرانوندزاده، م. (1399). کاربست تحلیلی-ساختاری بازآفرینی پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر خرم آباد). پژوهش‌های جغرافیای انسانی (پژوهش‌های جغرافیایی)، 52(1
قدمی، محمد جاهد، عندلیب، علیرضا، ماجدی، حمید. (1400). شناسایی و تحلیل پیشران های کلیدی موثر بر بازآفرینی بافت های ناکارآمد با رویکرد آینده پژوهی مطالعه موردی: منطقه 12 کلانشهر تهران. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، 11(2)، 851-870.
قهرمانی، بابایی، ن.، حیدری، ا. ح.، و طالب همت، ل. (1396). بازآفرینی بافت تاریخی بارویکرد فرهنگ مبنا برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار (نمونه موردی: محله چهارباغ مشهد). کنفرانس بین المللی مطالعات نوین در عمران، معماری و شهرسازی با رویکرد ایران اسلامی. https://civilica.com/doc/732857
کشاورز، م. (1395). بازآفرینی شهری با تأکید بر مشارکت مردمی مورد پژوهش: بافت ناکارآمد شهر خرم آباد. کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی. https://civilica.com/doc/530585
مرادی، ف.، زرآبادی، ز.، و ماجدی، ح. (1398). واکاوی اصول بازآفرینی شهری فرهنگ-مبنا با رویکرد ارتقای رقابت پذیری. باغ نظر، 16(70).
نژادابراهیمی، ا.، و نژداغی، ن. (1397). بازآفرینی شهری اجتماع محور از طریق آموزش بر اساس فلسفة رئالیسم اسلامی در بافت تاریخی محله سرخاب تبریز. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 9(35)
نوریان، ف.، و آریانا، ا. (1391). تحلیل چگونگی حمایت از قانون از مشارکت عمومی در بازآفرینی شهری، مطالعه موردی: میدان امام علی (عتیق) اصفهان. معماری و شهرسازی (هنرهای زیبا)، 17(2).
ویسی، ف.، مرادی، ا.، و دیوانی، آ. (1399). مقایسه ظرفیت بازآفرینی شهری پایدار در محله‌هایی با بافت فرسوده و غیررسمی شهری (مطالعه موردی: شهر مریوان). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8
Alpopi, C., & Manole, C. (2013). Integrated urban regeneration–solution for cities revitalize. Procedia Economics and Finance, 6, 178-185.
bakhshi, m., piri, S., & Estalaji, A. (2022). Regeneration the cultural axis Emphasizing the enhancement of the quality of the environment (case study : Enghelab Street,Intersection of Enghelab Square and Ferdowsi Square). Journal of Applied Researches in Geographical Sciences, 22(67), 241-257.
Coaffee, J. (2010). Urban regeneration and renewal: Routledge.
Díaz Orueta, F. (2007). Madrid: Urban regeneration projects and social mobilization. Cities, 24(3), 183-193. doi:https://doi.org/10.1016/j.cities.2006.11.004
Furlan, R., Petruccioli, A., Major, M. D., Zaina, S., Zaina, S., Al Saeed, M., & Saleh, D. (2019). The urban regeneration of west-bay, business district of Doha (State of Qatar): A transit-oriented development enhancing livability. Journal of Urban Management, 8(1), 126-144.
Galdini, R. (2005). Urban Regeneration Process-The Case Of Genoa, An Example of Integrated Urban Development Approach.
McDonald, S., Malys, N., & Maliene, V. (2009). Urban regeneration for sustainable communities: A case study. Technological and Economic Development of Economy, 15(1), 49-59.
naghdi, a., mafi, E., & Vatanparast, M. (2020). Evaluation of urban regeneration of worn-out neighborhoods to enhance physical resilience (Case study: The worn-out texture of Faroj city). Journal of Applied Researches in Geographical Sciences, 20(58), 261-281. doi:10.29252/jgs.20.58.261
Nesticò, A., Elia, C., & Naddeo, V. (2020). Sustainability of urban regeneration projects: Novel selection model based on analytic network process and zero-one goal programming. Land use policy, 99, 104831.
Roberts, P., Roberts, P., Sykes, H., & Granger, R. (2000). The evolution, definition and purpose of urban regeneration. Urban regeneration, 9, 36.
Sepe, M. (2013). Urban history and cultural resources in urban regeneration: a case of creative waterfront renewal. Planning Perspectives, 28(4), 595-613.
Shen, T., Yao, X., & Wen, F. (2021). The Urban Regeneration Engine Model: An analytical framework and case study of the renewal of old communities. Land use policy, 108, 105571.