بررسی عملکرد مدیریت شهری بر پایداری و سرزندگی در مناطق شهری: (مطالعه موردی: شهر ارومیه)

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

2 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

3 استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

چکیده

پایداری شهری و سرزندگی شهروندان، از مهمترین راهکارهایی است که مدیریت شهر برای نیل به توسعه پایدار شهری و در جهت ارتقا اقتصادی و اجتماعی محلات باید در نظر بگیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی عملکرد مدیریت شهری بر پایداری و سرزندگی در مناطق شهری در شهر ارومیه است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کارشناسان، مدیران شهری و اساتید دانشگاه که در زمینة توسعه شهری، برنامه‌ریزی شهری و مدیریت شهری مشغول به فعالیت در شهر ارومیه هستند، می‌باشد. 100 نفر از افراد مذکور به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات لازمه با استفاده از ابزار تحقیق جمع‌آوری شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌ی محقق ساخته‌ای است که روایی آن به صورت محتوایی (صوری) و سازه‌ای و پایایی آن با استفاده از پایایی ترکیبی مورد تأیید قرار گرفته است. تحلیل داده-ها از طریق تحلیل همبستگی و الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و Smart PLS انجام شده است. مدل ارزیابی شده در پژوهش از شاخص‌های برازندگی قابل قبولی برخوردار بود. مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد، عامل زیست‌محیطی (319/0= γ، 75/3 = t)، عامل کالبدی (243/0= γ، 09/3 = t) دارای بیشترین تأثیر بر سرزندگی شهری در شهر ارومیه هستند. همچنین، مدیریت عملکرد شهری دارای بیشترین تأثیر بر عوامل کالبدی (431/0= γ، 81/4 = t) و زیست محیطی (423/0= γ، 71/4 = t)، بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Survey of Urban Management Performance on Sustainability and Vitality in Urban Areas: (Case Study: Urmia City)

نویسندگان [English]

  • Reza Dadashpour 1
  • Hasan Ahmadzadeh 2
  • Reza Valizadeh 3
1
2 Asistance Professor of Geography, Islamic Azad University, Tabriz Branch
3 Asistance Professor of Geography, Islamic Azad University, Tabriz Branch
چکیده [English]

Urban Sustainability and Vitality are among the most important strategies that urban management should consider in order to achieve sustainable urban development and to promote the economic and social development of neighborhoods. The purpose of this study is to investigate the performance of urban management on sustainability and vitality in urban areas in Urmia. The statistical population of this study includes all experts, urban managers and university professors working in the field of urban development, urban planning and urban management in Urmia. 100 individuals were randomly selected and the required information was collected using a research tool. The tools used in this study include a researcher-made questionnaire whose content validity is formal and structural and its reliability has been confirmed by combined reliability. Data analysis was done through correlation analysis and structural equation modeling using SPSS and Smart PLS software. The model evaluated in this study had acceptable fitness indices. Structural equation modeling showed that environmental factor (γ = 0.231, t = 3.75), physical factor (γ = 0.224, t = 3.09) had the greatest impact on urban vitality in Urmia. Also, urban performance management had the most impact on physical (t = 4.81, γ = 0.431) and environmental (t = 4.71, γ = 0.423).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban management
  • Urban vitality
  • Sustainable urban development
  • Urmia
  • Smart PLS
اتقائی، حمید و پیلهور، علی اصغر (1395). تدوین الگوی تحقق مدیریت یکپارچه مادرشهرها، نمونه موردی: مشهد. معماری و شهرسازی آرمان شهر، شماره 17، صص 301-285.
بایرام زاده، نیم.ا، امیدوار فر، سجاد.، موسوی، میر ابراهیم و دشتی، فرناز (1397). بررسی میزان سرزندگی پیادهراه شهری بعد از طراحی مجدد (نمونه موردی پیاده راه خیام در ارومیه). معماریشناسی، سال اول، شماره 5، صص 9-1.
بدیعی، لیلا.، عزتپناه و سلطانی، علیرضا (1398). تبیین و تحلیل توسعه پایدار شهری با تأکید بر مؤلفههای محیطی (مطالعه موردی: شهر سنندج). فصلنامه پژوهش و برنامهریزی شهری، سال 10، شماره 36، صص 86-75.
پرهیزگار، علی اکبر و فیروزبخت، علی (1390). چشمانداز مدیریت شهری در ایران با تأکید بر توسعه پایدار شهری. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال هشتم، شماره 32، صص 66-43.
پوراحمد، احمد.، زنگنه شهرکی، سعید و صفایی رینه، مصطفی (1395). تحلیل نقش پیاده راه های شهری در ارتقای سرزندگی فضاهای شهری (مطالعة موردی: پیاده راه 17 شهریور، تهران). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دورة چهارم، شمارة دوم، 195-175.
حافظنیا، محمدرضا (1391). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران، انتشارات سمت.
خستو، مریم؛ سعیدی رضوانی، نوید (1389). عوامل موثر بر سرزندگی فضاهای شهری، خلق یک فضای شهری سرزنده با تکیه بر مفهوم مرکز خرید پیاده. نشریه هویت شهر. دوره 4 .شماره 6 .صص 74 -6.
خلیلآبادی، حسن.، شاهمرادی قهه، سوادبه و خانیزاده، محمدعلی (1397). تأثیر عملکرد مدیریت شهری بر ارتقای کیفیت زندگی شهروندان (نمونه موردی : شهرجدید بهارستان). فصلنامه انسان و محیط زیست، شماره 54، 109-93.
دعائی، حبیباله (1385). مدیریت توسعه. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
دویران، اسماعیل.، کاظمیان، غلامرضا.، مشکینی، ابوالفضل.، رکنالدین افتخاری، عبدالرضا کلهرنیا، بیژن (1391). مدیریت یکپارچه شهری در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی شهرهای میانی ایران؛ مورد پژوهی: زنجان و همد ان. مدیریت شهری، شماره 30، دوره دوم، صص 68-53.
رخشانینسب، حمیدرضا و رشیدیان، مریم (1396). تحلیلی بر جایگاه مبلمان ورزشی در افزایش سرزندگی فضاهای شهری مطالعه موردی: شهر نورآباد ممسنی. جغرافیا و توسعه، شماره 46، صص 116-110.
سعید رضوانی، نوید.، مجید، عبدالهی.، ایازی، سیدمحمدهادی.، نوذرپور، علی.، ایمانی جاجرمی، حسین.، کاظمیان، غلامرضا.، صالحی، اسماعیل (1392). مدیریت شهری؛ بررسی تطبیقی نظام مدیریت شهری در کشورهای نمونه. جلد سوم، انتشارات تیسا، چاپ اول.
سعیدنیا، احمد (1382). مدیریت شهری. انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، تهران: جلد یازدهم. 
شمسالدینی، علی.، سناییمقدم، سروش.، بلاغی، سول و رضایی، میثم (1396). سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری و ارزیابی عوامل فردی، اجتماعی مؤثر بر آن (مطالعه موردی: شهر دهدشت). دوره هشتم، شماره 30، صص 204-185.
صداقتی، عاطفه و فارسی، جواد (1395). طیفسنجی سرزندگی در بافتها و محلات شهری با تلفیق رویکردهای توسعهی پایدار، رشد هوشمند و نوشهرگرایی و کاربرد مدل الکتر (نمونه ی موردی: محلات شهر مرودشت). جغرافیا و توسعه، شماره 44، صص 254-229.
صمیمی، محمدرضا (1389). نقش مدیریت در پایداری اقتصادی و اجتماعی نواحی شهری؛ مطالعه موردی: شهر ساحلی نور. مدیریت شهری، شماره 25، صص 98-91.
عزیزی، محمدمهدی (1385). محله مسکونی پایدار (نارمک). نشریه هنرهای زیبا، شماره 27، صص 46-35.
عنابستانی، علی و اکبر عنابستانی، زهرا (1391). تأثیر عملکرد مدیریت شهری بر ارتقا کیفیت زندگی شهروندان (مطالعة موردی: شهرجدید گلبهار). مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، سال چهارم، شماره چهارم، صص 34-23.
فروغیان، مریم (1388). نقد و معرفی کتاب مبانی توسعه پایدار شهری. ماهنامه کتاب ماه علوم اجتماعی، شماره 20، صص 43-40.
کابلی فرشچی، سیدامیر (1392). بررسی جایگاه مرکز محله در شکلگیری محلهای پایدار با استفاده از روش AHP.
کاظمیان، غلامرضا و میرعابدینی، سیده زهره (1390). آسیبشناسی مدیریت یکپارچه شهری در تهران از منظر سیاستگذاری و تصمیمگیری شهری. نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی، شماره 46، صص 38-27.
کاظمیان، غلامرضا.، مشکینی، ابوالفضل و بیگلری، شادی (1390). ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری محلهای ناحیه دو شهرداری منطقه 4تهران (محلههای مجیدیه، شمس آباد و کالاد). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد 18، شماره 21، صص 28-7.
گل، یان (1387). زندگی در فضای میان ساختمانها، ترجمه شیما شصتی، تهران، جهاد دانشگاهی.
گلکار، کورش (1386). مفهوم کیفیت سرزندگی در طراحی شهری. مجله صفه، شماره 44، صص 75-66.
لطفی، حیدر.، عدالتخواه، فرداد.، میرزایی، مینو.، وزیرپور، شببو (1388). مدیریت شهری و جایگاه آن در ارتقاء حقوق شهروندان. فصلنامه جغرافیای انسانی، سال دوم، شماره اول، صص 110-101.
لطیفی، غلامرضا.، جمعهپور، محمود و گریوانی، سلیمه (1393). مقایسه تطبیقی سرزندگی شهری در محلات مجیدیه جنوبی و سعادت آباد تهران. مدیریت شهری، شماره 34، صص 40-27.
لینچ، کوین (1384). تئوری شکل خوب شهر، ترجمه سید حسین بحرینی. انتشارات دانشگاه تهران.
مدنیپور، علی (1387). فضاهای عمومی و خصوصی شهر، ترجمه فرشاد نوریان، چاپ اول، تهران، شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
مرادیمکر، سیاوش و حیدریکیا، مریم (1397). تحلیل مدیریت شهری و نقش آن در توسعه پایدار شهری؛ مطالعه موردی شهر اسدآباد. مجله جغرافیا و روابط انسانی، دوره یک، شماره یک، صص 115-98.
مشکینی، ابوالفضل.، برهانی، کاظم و شعبانزاده نمینی (1392). تحلیل فضایی سنجش پایداری اجتماعی شهری، مورد مطالعه: مناطق ۲۲ گانه شهر تهران. فصلنامه جغرافیا، پیاپی 39، صص 205-187.
میکائیلی هاچهسو، گلناز و آذر، علی (1396). بررسی و ارزیابی تطبیقی سرزندگی شهری در محلههای اختصاصی و محلات سنتی با رویکرد توسعه پایدار در جغرافیا: مطالعه مورد کلانشهر تبریز. فصلنامه جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، سال هفتم، شماره دوم، صص 284-269.
نصراللهی، محمود (۱۳۹۷). نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار شهری با تاکید بر جایگاه شهرداری ها، دومین همایش بین المللی مدیریت،حسابداری،اقتصاد و علوم اجتماعی، همدان، دبیرخانه دایمی کنفرانس.
نظم فر، حسین و پیروزی، کریم (1388). راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار شهری. همایش ملی انسان، محیط زیست و توسعه پایدار. همایش معماری و شهرسازی و توسعه پایدار، مؤسسه آموزش عالی خاوران.
 
Acioly C. (2003). The Meaning and Scope of Urban Management: an introductory note”, in Sirry, Azza ‘Urban Management Practices in Secondary Cities in Egypt: the case of Belbeis’, Elias Modern Publishing House, Cairo, Egypt.
Bijl, R. (2011). Never waste a good crisis: towards social sustainable development. Social Indicators Research, 102: 157-168.
Cowan, R. (2005) The dictionary of urbanism, streetwise press. 
Dijk, V., & Pieter, M. (2006). Managing Cities in Developing Countries: the Theory and Practice of Urban Management. Edward Elgar Publishing.
Haenlein M, Kaplan AM, (2004). A Beginner’s Guide to Partial Least Squares Analysis. Understanding Statistics, 3(4), 283-297.
Haughton, G. and Hunter, C. (1994). Sustainable Cities. J. Kingsley Publishers, University of Michigan.
Jalaladdini, S. and Oktay, D. (2011). Urban Public Spaces and Vitality: A Socio-Spatial Analysis in the Streets of Cypriot Towns. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 35, 664-674. 
Khalili, A., NayyeriFallah, S., (2018). Role of social indicators on vitality parameter to enhance the quality of women's communal life within an urban public space (case: Isfahan's traditional bazaar, Iran). Frontiers of Architectural Research, 7(3): 440-454.
Larice, M. and Macdonald, E, (2007). The Urban Design Reader (Routledge Urban Reader Series).
Lopes, M.N and Camanho, A.S (2013). Public Green Space Use and Consequences on Urban Vitality: An Assessment of European Cities. Socila Indicators Research, 113(3): 751-767.
Lunecke, M. G. H., Mora, R. (2017). The layered city: pedestrian networks in downtown Santiago and their impact on urban vitality. Journal of Urban Design, 1-18.
Montgomery, J. (1998). Making a city: urbanity, vitality and urban design. Journal of Urban Design, 3 (1): 93-116.
Newman, P.W.G. (1999). Sustainability and cities: Extending the metabolism model. Landscape and Urban Planning, 44 (February): 219-226.
Newton, P.W. (2012). Liveable and Sustainable? Socio-Technical Challenges for Twenty-First-Century Cities. Journal of Urban Technology, 19(1): 81-102.
Rafieian, H, (2008). People's Perception of the Participatory Process of Development in Jolfa Mahalla. Humanities, Vol 15-1.
Samvati, S; Nikookhooy, M and Izadi, M, (2013). The Role of Vitality and Viability of Urban Streets in Enhancement the Quality of Pedestrian Oriented Urban Venues. Journal of Basic and Applied Scientific Research, Vol. 3, 554-561.
Sci, I.J. (2014). Factors affecting the vitality of streets in Downtown Johor Bahru City. Indian Journal of Scientific Research, 7(1): 361-374.
Willis, M, (2006) sustainability: The I ssue of our Age, And a Concern for Local Government, public Management, No 88, pp 8-12
Xing, Y., Horner, R. M. W., El-Haram, M. A., & Bebbington, J. (2009). A Framework Model for Assessing Sustainability Impacts of Urban Development. Accounting Forum, 33 (3): 209-224.
Zeng, C., Song, Y., He, Q., & Shen, F., (2018). Spatially explicit assessment on urban vitality: Case studies in Chicago and Wuhan. Sustainable Cities and Society, 4: 296-306.