ارزیابی نقش نظام آموزش عالی در جغرافیای سیاسی و بین الملل سازی علمی جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 گروه علوم سیاسی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران

2 دانشیار، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

3 استاد، گروه روابط بین الملل، دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه، تهران، ایران

چکیده

جغرافیای سیاسی و بین المللی سازی آموزش عالی از یک سو به منظور مواجهه مناسب با پدیده جهانی شدن و از سوی دیگر بدلیل منافع حاصل از آن در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی و علمی، به یک استراتژی ضروری برای دولت ها تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش نظام آموزش عالی جمهوری اسلامی ایران در جغرافیای سیاسی و بین المللی سازی علمی در جمهوری اسلامی توجه نموده است. این پژوهش از لحاظ جهت گیری در پی مفهوم پردازی و با رویکرد کیفی و کدگذاری نظری علمی و اجرایی در نظام آموزش عالی است. به منظور گردآوری داده ها از با روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده به روش کتابخانه ای می باشد. در نهایت، خلاصه ای از نتایج نشان داد؛ تنوع گروههای آموزشی از شرایط علمی، ناهنجارهای نهادینه علمی و نگاه گزینشی خط مشی گذاران از شرایط مداخله گر نظام آموزش عالی ایران در مناطق مختلف جغرافیای ایران است که از طریق ایجاد نظام پایش مبتنی بر شواهد در فرایند خط مشی گذاری در نظام آموزش عالی منجر به تبدیل ضعفها و تهدیدهای موجود به فرصتهای بالقوه می شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the role of the higher education system in political geography and scientific internationalization of the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • Mohammad Javad Moheban 1
  • Mohammad Reza Ghaedi 2
  • Mohammad Reza Dehshiri 3
  • Mohammad Kazem Kaveh Pishghadam 2
1 Department of political science, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish Island, Iran
2 Associate Professor, Department of Political Science and International Relations, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran
3 Professor, Department of International Relations, School of International Relations of Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran
چکیده [English]

Political geography and internationalization of higher education has become a necessary strategy for governments on the one hand in order to properly face the phenomenon of globalization and on the other hand due to its benefits in political, economic, cultural-social and scientific dimensions. . The purpose of this research is to evaluate the role of the higher education system of the Islamic Republic of Iran in the political geography and internationalization of science in the Islamic Republic. In terms of orientation, this research is based on conceptualization and with a qualitative approach and scientific and operational theoretical coding in the higher education system. In order to collect data from the descriptive-analytical method, using the analysis of the data collected in the library method. Finally, a summary of the results showed; The diversity of educational groups from scientific conditions, the anomalies of scientific institutions and the selective view of policymakers are among the interfering conditions of Iran's higher education system in different geographical regions of Iran, which lead to the creation of an evidence-based monitoring system in the policy-making process Existing weaknesses and threats are turned into potential opportunities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Scientific policy making
  • executive policy making
  • political geography
  • higher education
  • Islamic Republic of Iran

مراجع

الوانی، حسن (۱۳۷۹). موانع ساختاری اجرای برنامه های توسعه در ایران. مجله مدیریت و توسعه، ۷ (۴).
الوانی، مهدی (۱۳۸۶). فرایند خط مشی گذاری عمومی، تهران: انتشارات دانشگاهعلامه طباطبایی.
امیری فرح آبادی، جعفر و همکاران (۱۳۹۵). آسیب شناسی فرایند سیاست پژوهی در نظام آموزش عالی ایران. فصلنامه مطالعات میان رشته ای، دوره هشتم، شماره ۴ 139-171.
اصغری، فیروزه (۱۳۹۵). ارزیابی نظام کنونی آموزش عالی، ضرورت اجرای بین المللی شدن دانشگاه ها در ایران. کنگره ملی آموزش عالی ایران. تهران: دانشگاه تهران.
بابایی، سحر؛ توکلی، غلامرضا (۱۳۹۴). تدوین مدل فرایندی سیاستگذاری در سازمانهای دولتی. فصلنامه سیاستگذاری عمومی، دوره ۱، شماره ۳، 29-53.
بابایی، سحر؛ توکلی، غلامرضا (۱۳۹۶). احصای عقلانیتهای پایه در فرایند سیاستگذاری عمومی، فصلنامه سیاستگذاری عمومی، دوره ۱  ،شماره ۳ ، 63-82 .
خورسندی، علی (۱۳۹۵). آموزش عالی بینالمللی، استراتژیها و شرایط امکان. پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
حداد، وادی؛ دمسکی،تری (۱۳۸۸). فرایند برنامه ریزی،سیاستگذاری در آموزش و پرورش(یک چارچوب کاربردی.) ترجمه غلامرضا گرائی نژاد و رخساره کاظم. تهران: انتشارات مدرسه.
سالار آملی، حسین (۱۳۹۴). چالشها و فرصتهای پیش روی بین المللی شدن آموزش عالی در دوره پسا برجام. سمینار دانشگاه بین المللی در ایران و سیاست پیش رو. در ابعاد فرهنگی و اجتماعی بین المللی شدن، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، 259-27.
فراستخواه، مقصود (۱۳۹۲). نقد مدل سیاستگذاری آموزش عالی در ایران. قابل دستیابی در http://farasatkhah.blogsky.com
عباسی،طیبه، احمدی، هانیه (۱۳۹۶). توسعه مدلی برای اندازه گیری انسجام خط مشی های حوزه علوم، تحقیقات و فناوری. فصلنامه سیاستگذاری عمومی، سال سوم ، شماره ۲، 117-133.
وحید، مجید (۱۳۸۸). سیاستگذاری عمومی، تهران: نشر میزان
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۹۵). همکاری های علمی بین المللی(سخن آمارها). وزارت علوم،تحقیقات و فناوری
Abbasi, K. (1999). The World Bank and World Health: Focus on South Asia II- India and Pakistan. British Medical Journal. 318, 1132-1135.
Altbach, P., Reisberg, L., & Rumbley, L. (2009). Trends in Global Higher Education: Tracking an Academic Revolution. A Report Prepared for the UNESCO 2009 World Conference on Higher Educatuion. Paris: United Nations Educational, Scientific and Cutural Organization.
American Council on Education. (2011). Strength Through Global Leadership and Engagement: U.S. Higher Education in the 21st Century. Report of the Blue Ribbon Panel on Global Engagement. Washington, DC: American Council on Education.
Haddad, W., & Demsky, T. (1995). Education policy-planning process: An applied framework. Paris: UNESCO, International Institute for Educational Planning.
Hoy, W. K., & Tarter, C. J. (2008). Administrators solving the problems of practice. Boston, MA: Pearson Education, Inc.
Hudzik, J. K. (2013). Changing Paradigm and Practice for Higher Education Internationalisation..In H.de Wit, An introduction to higher education internationalization (47-60). Milano: Centre for Higher Education Internationalization . Universita Cattolica Del Sacro Cuore.
Knight, J. (2015). New rationales driving internationalization. International Higher Education, (34).
Qiang, Z. (2003). Internationalization of Higher Education Toward a Conceptual Framework. Policy future in Education, 1(2), 248-70.
Malek Mohammadi, H. (2014). The Ill-Balanced Triangles of the Islamic States in Crisis. The Quarterly Journal of Political Studies of Islamic World, 3(8.9), 121-127.
Van Damme, D. (2002) Higher Education in the Age of Globalization, UNESCO/IAU, Globalization and the Market in Higher Education: Quality, Accreditation and Qualification, http://unesdoc.unesco.org/images/0022/002277/227729E.pdf
Walt G, Gilson L (1994). Reforming the health sector in developing countries: the central role of policy analysis. Health policy and planning. 9(4), 353-370.
Walt, G.(1994).Health Policy-An Introduction to Process and Power. Zed Book. London.
Zolfaghari, A.; sabran, S.; Zolfaghari, A. (2009). Internationalization of higher education: Challenges strategies, policies and programs. US-China Education Review, 6(5) (Serial No.54).

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار