اسدالله زاده، طناز، میرمعینی، مهدی،(1394)، بررسی تاثیر برندسازی شهری به عنوان محرک توسعه اقتصادی در شهرهای ایرانی(نمونه موردی: قزوین)، اولین کنفرانس ملی جغرافیا، گردشگری، منابع طبیعی و توسعه پایدار،ص8-1.
اسدی، د.، و رفیعیان، م. (2018). بررسی عوامل موثر بر بازآفرینی محلات تاریخی با تاکید بر رویکرد برندسازی شهری نمونه موردی: محله سنگ سیاه شیراز. مطالعات محیطی هفت حصار، 6(24)، 5–14.
اسماعیل زاده، ح.، هرائینی، م.، و بهرامی، م. (1397). میزان رضایت گردشگران از کیفیت خدمات گردشگری بر اساس مدل سروکوال (مطالعه موردی: رستوران های محله درکه تهران). جغرافیا و برنامهریزی، 22(66)، 1–21.
بیضایی، م.، و صداقتی، ع. (1396). ارائه شاخص های هویتِ فرهنگی ایرانی-اسلامی منطبق با انواع گردشگری فرهنگی و با ملاحظه عامل پایداری گردشگری. میراث و گردشگری، 2(7)، 111–131.
جباری، ص.، اسدالهی، م.، و خضریان، س. (1398). پژوهشی بر برندسازی استراتژیک شهری، مطالعة میزان اثربخشی و طرح هویت بصری آن. هنرهای تجسمی (هنرهای زیبا)، 24(2)، 15–26.
ربانی رومینا، جلالی سید مهدی، (1398)، برنامه ریزی راهبردی برندسازی شهری در صنعت گردشگری، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، سال یازدهم، شماره 38، ص58-47
زارعی مقدم سمیه، زارعی مقدم نرگس،(1397)، " ارزیابی قابلیت برندسازی شهری با استفاده از دیدگاه گردشگران نمونه موردی، شهر یاسوج"، برنامه ریزی و توسعه پایدار، جلد اول، شماره اول، صص140-123.
فرهنگی حمید،(1397)،اهمیت برندسازی،نشریه کاوشگر،سال 24، شماره 138، صص60-58.
فیض، د.، میرمحمدی، س.، و ایزدخواه، م. (1396). طراحی و ارائه ی مدل برندسازی ملی ایران با استفاده از نظریه مبنایی و مدل-سازی ساختاری تفسیری(ISM). راهبردهای بازرگانی، 24 (دوره ج(10)، 79–98.
محمودزاده، ح.، کتاب اللهی، ک.، و آزادی، م. (1397). اهمیت تدوین چارچوب شناسایی و ادراک برند‌های شهری با رویکرد گردشگری ملی (مطالعة موردی: کلانشهر تبریز). برنامه ریزی و توسعه گردشگری، 7(27)، 84–101.
محمودی آذر، ش.، و داوودپور، ز. (1397). برندسازی شهری برای تحقق شهر خلاق؛ ارائه ی نظریه ای داده بنیاد (مورد مطالعه: شهر ارومیه). توسعه محلی روستایی - شهری (توسعه روستایی)، 11(1)، 115–136.
مهان مهزیار، (1397)، برندسازی شهری به عنوان ابزاری در راستای برنامهریزی فضایی راهبردی (مطالعه موردی: منطقه ١٢تهران)، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مهندسی شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران.
میکاییلی ،مهدی، (1395)، به کارگیری رویکرد برندسازی شهری در جهت برنامه ریزی راهبردی شهر ارومیه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
وفایی فرد، مهدی،(1400)،برندسازی شهری با هدف توسعه گردشگری،چهارمین کنفرانس بین المللی توسعه علوم جغرافیا و گردشگری و توسعه پایدار ایران،تهران.
Barcelos, R. H., Dantas, D. C., & Sénécal, S. (2019). The tone of voice of tourism brands on social media: Does it matter? Tourism Management, 74, 173–189.
Berezka, S., Kolkov, M. Y., & Pereskokova, E. V. (2018). The development approaches to tourist value propositions of small cities: The case of the Vladimir Region. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 10(4), 498–509.
Chow, H., Ling, G.-J., Yen, I., & Hwang, K.-P. (2017). Building brand equity through industrial tourism. Asia Pacific Management Review, 22(2), 70–79.
Coelho, A., Sampaio, A., & Rodrigues, P. (2020). The Influence of Brand Experience in City Marketing. In Marketing and Smart Technologies (pp. 242–252). Springer.
Laaksonen, S.-M., Falco, A., Salminen, M., Aula, P., & Ravaja, N. (2019). Brand as a cognitive mediator: investigating the effect of media brands as a structural feature of textual news messages. Journal of Product & Brand Management, 1–14.
Minkman, E., & van Buuren, A. (2019). Branding in policy translation: How the Dutch Delta approach became an international brand. Environmental Science & Policy, 96, 114–122.
Prasetyo, M. H., & Maulani, T. S. (2018). City Branding Effectiveness Strategy In The Context Of Tourist Satisfaction. Journal of Economic & Management Perspectives, 12(1), 262–268
', './data/jgeoq/coversheet/561663759196.jpg'))