توسعه میان افزا، ظرفیت‌ها و ضرورت های مدیریت توسعه شهری؛ مطالعه موردی شهر جلگه ای بهشهر

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری . دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال - تهران - ایران

2 استاد گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، ملایر، ایران

3 دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

4 استاد گروه جغرافیای انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت، ایران

چکیده

در دهه‌های اخیر با بروز مشکلاتی ناشی از رشد کالبدی فضایی وسیع شهرها مانند کاهش کیفیت زندگی، عدم برخورداری کامل شهروندان از خدمات و مسکن، وجود فضاهای رهاشده، متروکه و فرسوده شهری سبب شده به رویکرد توسعه میان افزا جهت احیای ظرفیت‌های موجود درون شهرها توجه شود. برنامه‌ریزی و مدیریت توسعه شهری از طریق سیاست توسعه درون افزا،در مقایسه با سایر سیاستهای رشد در بیرون و پیرامون، با چارچوب و اهداف پایداری سازگارتر است. این مقاله کوشیده است با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از داده های اسنادی، ظرفیت ها و ضرورت‌های توسعه درونی شهر بهشهر را مطالعه نماید. یافته ها، بهشهر را شهری ظرفیت دار و مستعد برای مدیریت توسعه شهری از طریق توسعه درون افزا می داند. این شهر با بیش از 339 هکتار اراضی با قابلیت توسعه درونی در 28 درصد مساحت شهر و با اختصاص 40 درصد جهت اصلاح شبکه معابر و تأمین خدمات قابلیت احداث 37317 واحد مسکونی را دارد که 8/46 درصد از عرصه ها و فضاهای خالی با اهداف توسعه ای و قابلیت دستیابی بالا، در لیست راهبردهای ترجیحی قرارگرفته می‌شوند و 2/53 درصد اراضی با تقویت و بهره‌گیری مناسب از مشارکت مردمی و دستگاه‌های خدمات رسان جهت توسعه میان افزا در لیست راهبردهای ممکن قرارگرفته می‌شوند. به لحاظ ظرفیت سنجی ناحیه یک شهر بهشهر به دلیل برخورداری از اراضی بایر، اراضی متروکه صنعتی و بافت قدیمی و فرسوده در اولویت اول و ناحیه شش شهر به دلیل محدودیت‌های طبیعی و انسانی متعدد در اولویت آخر برنامه‌های توسعه میان افزا قرارگرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Intermediate development, capacities and necessities of urban development management; Case study of Behshahr plain city

نویسندگان [English]

  • samaneh ghaffari saravi 1
  • majid SHAMS 2
  • asadollah divsalar 3
  • ali shakoor 4
1 PhD student in Geography and Urban Planning, ISLAMIC AZAD University, . North Tehran Branch,Tehran, Iran
2 Professor, Department of Geography, Islamic Azad University, Malayer Branch, Malayer, Iran
3 Associate Professor of Geography and Urban Planning, Payame Noor University, Tehran, Iran
4 Professor, Department of Human Geography, Islamic Azad University, Marvdasht Branch, Marvdasht, Iran
چکیده [English]

In recent decades,with the emergence of problems due to the physical spatial growth of large cities such as reduced quality of life, lack of full access to services and housing, the existence of abandoned,abandoned and dilapidated urban spaces has led to attention to the development approach to revive existing capacities within cities.Urban development planning and management through endogenous development policy is more consistent with the framework and sustainability goals than other growth policies outside and around.This article has tried to study the capacities and necessities of internal development of Behshahr city by descriptive-analytical method and using documentary data.Findings consider Behshahr as a city with capacity and potential for managing urban development through endogenous development. This city with more than 339 hectares of land with the ability of internal development in 28% of the city area and with 40% allocated to improve the road network and provide services has the ability to build 37,317 residential units that 46.8% of vacant areas and spaces for development purposes And high accessibility are included in the list of preferred strategies and 53.2% of lands with the strengthening and proper use of public participation and service devices for intermediate development are included in the list of possible strategies.In terms of capacity measurement,district one of Behshahr city is in the first priority due to its barren lands,abandoned industrial lands and old and worn texture,and district six of the city is in the last priority of intermediate development programs due to various natural and human constraints.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intermediate development"
  • Internal capacities"
  • Urban development management"
  • Plain city"
  • "
  • Behshahr city"
آروین، محمود؛ زنگنه شهرکی، سعید (1399). تحلیل موانع بهره‌گیری از رویکرد توسعه میان افزا مطالعه موردی: شهر اهواز، فصلنامه شهر پایدار، دورۀ 3، شمارۀ 1.
داداش پور، هاشم؛ تقوایی، علی‌اکبر و قانع، نرگس (1393). بررسی ظرفیت توسعه میان افزا در فضاهای موقوفه شهری. نمونه موردی: ناحیه 3 منطقه 2. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهر ایرانی اسلامی. شماره.15
رحیمی، اکبر (1392). ارزیابی و مدل‌سازی توسعه فضایی-کالبدی با تأکید بر توسعه میان افزا: نمونه موردی کلان‌شهر تبریز، رساله دکتری رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه تبریز.
سالنامه آماری استان مازندران (1394) استانداری مازندران، معاونت برنامه‌ریزی.
سرشماری عمومی نفوس مسکن (1395). مرکز آمار ایران.
سعیدی رضوانی، نوید؛ داودپور، زهره؛ فدوی، الهام؛ سرور، رحیم (1392). کاربرد اصول توسعه میان افزا در بهبود فضایی- عملکردی بافت های شهری (مطالعه موردی: منطقه 17 شهرداری تهران)، فصلنامه علمی و پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، سال یازدهم، شماره 16.
شریفیان، احسان .( 1389 ) توسعه میان افزا. ماهنامه منظر، شماره 10، 47 – 50.
شمس، مجید؛ رحمانی،امیر(1394). اصول، مبانی و دیدگاه‌های توسعه‌ی شهری با رویکرد رشد هوشمند شهر،انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر.
صارمی، حمیدرضا (۱۳۹۲). بررسی توسعه از درون شهر بروجرد. مدیریت شهری، سال یازدهم، شماره ۳۲، ۳۱۰-۲۹۹.
کلانتری، خلیل(1380). برنامه‌ریزی و توسعه منطقه‌ای (تئوری‌ها و تکنیک ها) ،انتشارات خوشبین، تهران.
مک کارتی، جان (1390).، شراکت، برنامه‌ریزی تعاونی و بازآفرینی شهری، ترجمه محمدهادی خلیل نژادی، دانشگاه تهران.
میرمقتدایی، مهتا؛ رفیعیان، مجتبی؛ سنگی، الهام (1389). تأملی بر مفهوم توسعه میان افزا و ضرورت آن در محلات شهری، نشریه شهرداری‌ها، دوره 10، شماره 98.
منگن، اس، پی (1390). طرد اجتماعی و پهنه‌های مسئله‌دار در اروپا، مدیریت نوسازی شهری، ترجمه عارف اقوامی مقدم، دانشگاه تهران.
مهندسان مشاور هفت شهر آریا (1396). طرح بازآفرینی پایدار شهر بهشهر، کارفرمایی اداره کل راه و شهرسازی استان مازندران.
مهندسین مشاور زیستا (1397). طرح جامع (توسعه و عمران) شهر بهشهر، کارفرمایی اداره کل راه و شهرسازی استان مازندران.
مهندسین مشاور زیستا ( 1383). طرح تفضیلی بهشهر، اداره کل مسکن و شهرسازی مازندران.
مهندسین مشاور زیستا (1364). طرح توسعه عمران شهر بهشهر، اداره کل مسکن و شهرسازی مازندران.
موحد، علی؛ احمدی، مظهر (1397). برنامه‌ریزی باز توسعه اراضی متروکه شهری با تأکید بر رویکرد توسعه میان افزا )مطالعه موردی: منطقه 91 تهران( نشریه علمی – پژوهشی برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، سال سوم، شماره 1، پیاپی 9، 59-76.
نوفل، سید علیرضا و کلبادی، پارین .(1392) باز توسعه زمین‌های قهوه‌ای، رهیافتی به‌سوی توسعه محلی پایدار. نشریه علمی پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، شماره 5، 133-146.
Aly, S. S. & Attwa, Y. A. (2013). Infill development as an approach for promoting compactness of urban form. Sustainable Development and Planning VI, 173, 455.
Cooper, M. (2012), urban infill and brownfields redevelopment program, American planningassociation, sustainable cities institute;
Caves, Roger. (2005), Encyclopedia of the City, Rutledge Press, London & UK.
Falconer, Frank (1990), “Sufficiency of Infrastructure Capacity for Infill Development”, Journal of Urban Planning and Development, vol.116, No.3.
McConnell, V. & Wiley, K. (2010). Infill Development: Perspectives and Evidence from Economics and Planning, Discussion Papers. Washington, DC 20036. www.rff.org
Paull, E. (2008), energy benefits of Urban infill, brownfields for the city of Beijing cities,12(3),149-162;
Pizzol, L. Zabeo, A. Klusacek, P. Giubilato, E. Critto, A. Frantal, B.Martinat, S. Kunc, J. Osman, R. & Bartke, S. (2016). Timbre Brownfeild priorization Tool to Support effective Brownfeild Regeneration. Journal of environmental Management, (166), 178-192.
Saleh, B. Rawashdeh, S. A. (2007). Study of Urban Expansion in Jordanian Cities Using GIS and Remoth Sensing, International Journal of Applied Science and Engineering 2007. 5, 1: 41-52
Shannon, Van Zandt. (2010). “Brown Fields Redevelopment for Affordable Housing”. Plan 656 Housing and Community.
Yang, X. (2002). Satellite monitoring of urban spatial growth in the Atlanta metropolitan area,Photogrammetric Engineering and Remote Sensing, 68: 725- 734.