آینده‌ پژوهی تاثیر فاصله‌گذاری اجتماعی در آینده ساختار اجتماعی به روش دلفی (مورد مطالعه: شهر تهران)

نوع مقاله : مقاله های برگرفته از رساله و پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.

2 استادیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران ( نویسنده مسئول).

3 دانشیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران.

چکیده

این تحقیق با هدف بررسی تاثیرفاصله‌گذاری اجتماعی درآینده ساختار اجتماعی شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق از نوع مطالعات کیفی و به روش دلفی انجام گردید. در این پژوهش بیست نفر از متخصصان حوزه‌های مربوط به پدیده کرونا وفاصله گذاری اجتماعی به روش گلوله برفی شناسایی شدند، با آن‌ها مصاحبه انجام شد و از طریق بیان تجربیاتشان ، مؤلفه‌های تأثیرگذار پدیده فاصله‌گذاری اجتماعی و تاثیر آن در جنبه های مختلف و تغییر در ساختار اجتماعی مشخص گردید. ابزار این تحقیق پرسشنامه بود که از طریق تکنیک دلفی طی چهار مرحله صورت گرفت، جهت طبقه‌بندی موارد آماری و اجماع کلی و پایایی از نرم‌افزارهای Spss، Excel استفاده شد. پس از تحلیل داده های کیفی پنج مضمون اصلی که عبارتند از : فرهنگ عمومی ،زیست اجتماعی ،رسانه های نوین ارتباطی، ساختار خانواده ،طبقات اجتماعی ارائه شد .هرکدام از این مضامین دارای زیر مقولات متعددی بودند که به تفضیل در فصول پایانی درباره آنها بحث شده است.از جمله این مقولات میتوان به انفجار اطلاعات و دانش ،دیجیتالی شدن مظاعف، افزایش تقاضای اجتماعی در ساختارهای اقتصادی و سیاسی، بازاندیشی در نظام فرهنگی حاکم بر جامعه ، و نقش اعتماد و سرمایه اجتماعی میان دولت و ملت اشاره کرد. نتایج تحقیق نشان داد فاصله گذاری اجتماعی ناشی از ویروس کرونا علیرغم هزینه های مادی و معنوی بسیاری که بر جامعه تحمیل کرد،فرصتی مناسب برای بازنگری و بازاندیشی در ساختارهای اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی و فرهنگی را فراهم نموده و زندگی افراد را در جامعه با تحولات عظیم مواجه کرده است که اثرات آن در

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Prospective study of the impact of social distancing in the future of social structure using the Delphi method (case study: Tehran)

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Ghashghaeifar 1
  • Seyed Naser Hejazi 2
  • Mohammad Ali Chitsaz 3
1 PhD student, Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Sociology, Dehagan Branch, Islamic Azad University, Dehagan, Iran (corresponding author).
3 Associate Professor, Department of Sociology, Dahaghan Branch, Islamic Azad University, Iran
چکیده [English]

This research was conducted with the aim of investigating the impact of social distancing in the future of the social structure of Tehran. The research method was qualitative studies and was carried out using the Delphi method. In this research, twenty experts in the fields related to the corona phenomenon and social distancing were identified by snowball method, they were interviewed and through expressing their experiences, the influential components of the social distancing phenomenon and its impact on different aspects and changes in the social structure. Determined. The tool of this research was a questionnaire that was conducted through the Delphi technique in four stages. Spss and Excel software were used to classify statistical cases and general consensus and reliability. After analyzing the qualitative data, five main themes were presented, which are: public culture, social life, new communication media, family structure, social classes. Each of these themes had several subcategories, which are preferably discussed in the final chapters. Among these categories, we can mention the explosion of information and knowledge, multiple digitization, increasing social demand in economic and political structures, rethinking the cultural system governing the society, and the role of trust and social capital between the government and the nation. The results of the research showed that the social distancing caused by the corona virus, despite the many material and spiritual costs it imposed on the society, provided a suitable opportunity to review and rethink the social, political, economic and cultural structures and the lives of people

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social distancing
  • epidemic
  • corona
  • social structure
  • future research
ایمانــی جاجرمــی، حســین.( 1387). نگاهــی  جامعه شــناختی بــه مخاطــره در شــهر، مجلــۀ مطالعــات اجتماعــی ایــران، دورۀ دوم، شــماره 2، زمســتان، صــص 124-142.
تاجبخش، کیان.( 1386). آرمان شهر: فضا، هویت و قدرت در اندیشه اجتماعی معاصر، تهران، نی.
جمشیدیها، غلامرضا؛ صادقی فسایی؛ سهیلا و منصوره، لولاآور. (١٣٩٢). نگرش  جامعه شناختی بر تأثیر فرهنگ مدرن از منظر جنسیتی بر تحولات خانواده در تهران، زن در فرهنگ و هنر، شمارۀ ٢، ١٩٨‑١٨٣.
راجرز، اورت میچل.( 1378). تاریخ تحلیلی علم ارتباطات ،غلامرضا اذری،تهران ،انتشارات فرهنگ.
زیـاری، کرامت الله.( 1382). تحـولات اجتماعـی - فرهنگـی ناشـی از انقـلاب صنعتـی در توسـعه فضایی شـهر تهـران، مجلـۀ جغرافیـا و توسـعه، دوره 1، شـماره 1، بهـار و تابسـتان، صـص 151-164.
سلگی،محمد؛ مطلبی ،داریوش ؛ غلامی پور، اسماعیل.(1399). کرونا و جامعه ایران: سویه های فرهنگی و اجتماعی (مجموعه مقالات)، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، انتشارات، ص 13-33.
صائب نیا، سمیه ؛ کریمی، فرشته.(1399).بررسی تاثیر بیماری کرونا (کووید-19) بر عملکرد کسب و کار (مورد مطالعه: کسب و کارهای کوچک و متوسط استان اردبیل.
عباسزاده، محمد؛عدلیپور، صمد؛ آقایاری هیر، توکل و محمدباقرعلیزاده اقدم .(١٣٩٩). تحولات نهاد خانواده در فرایند نوسازی و تأثیر آن بر سیاستگذاری ایران در حوزۀ خانواده، مطالعات فرهنگ ارتباطات، سال بیست و یکم، شمارۀ پنجاه و یک، صص ١٩٢‑١۶١.
غفوری فرد، منصور .(١٣٩٩). رونق آموزش مجازی در ایران: توان  بالقوهای که با ویروس کرونا شکوفا شد، مجلۀ ایرانی آموزش در علوم پزشکی. ٢٠(۴): ۴٣‑٣٣.
فریزربی، دیوید .(1386). گئورگ زیمل ،ترجمه ی جواد گنجی، تهران ،گام نو.
قاســمی، ایــرج و دیگــران.(1394). مخاطره هــای بافــت فرســوده شــهر تهــران از دیــدگاه کنشــگران عــادی، مجلــه راهبــرد اجتماعــی - فرهنگــی،شــماره 14، بهــار، صــص 137-162.
کوزر، لوئیس.(1380). زندگی و اندیشه بزرگان جامعه شناسی، ترجمه محسن ثلاثی، تهران، علمی.
معیدفر، سعید. (١٣٨٩). مسائل اجتماعی ایران، جامعه شناسی اقشار و گروههای  آسیب پذیر، نشر علم.
میرزایی، خلیل.(1394). فرهنگ توصیفی علوم اجتماعی، تهران: فوژان.
میرزایی، خلیل (در دست چاپ). روشهای پیشرفته کمی بنیان: پژوهش، پژوهشگری و پژوهش نامه نویسی
نقیــب زاده، احمــد ؛ خشکجان،زهرا.(1392). کنــش اجتماعــی از منظــر معنــا و  برســاختگرایی اجتماعــی، فصلنامــه  پژوهشهــای روابــط  بینالملــل، شــماره 1 (7)، صــص 9-43 .
Anderson RM ‚ Heesterbeek H. Klinkenberg D‚Hollingsworth  TD.  How Will country-based mitigation measures influence the course of the COVID-19 epidemic?. The Lancet. 2020;395 (10228) : 931-4.
Beck. Ulrish (2006). Living in the world risk society, Economy and Society Volume 35 Number 3 August 2006: 329 345.
Fricker‚ Miranda (2012). Powerlessness and Social Interpretation. Episteme‚ 3(1-2)‚ 96-108.
Keeling, M.,J, Hollingsworth, T.,D., Read, J.,M.,(2019),The Efficacy of Contact Tracing for the Containment of the 2019 Novel Coronavirus (COVID-19). medRxiv. 
Giddens, Antony and Pierson C (1998) conversations with Anthony Giddens: making Sense of Modernity, Oxford, polity press.
Giddens, Antony (1999) Risk and responsibility, The Modern law review, volume 62, January 1999, No 1.
Hartl, J. (1995). Social Policy: An Issue for Today and the Future Czech Sociological Review, 3 (2), 209-219 .