نقش مدیریت شهری در ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 7 شهر تهران)

نوع مقاله : مقاله علمی -پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 استادیار جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

چکیده

    بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری، بهبود کیفیت زندگی و خوشبختی شهروندان است؛ حال آنکه کیفیت زندگی مفهومی چند بعدی است و جنبه‌های مختلفی را در بر می‌گیرد. کیفیت زندگی به­عنوان یک مفهوم ذهنی مبتنی بر ارزش­ها و تمایلات فردی در ارتباط با میزان رضایت­مندی از زندگی در نظر گرفته شده است. شاخص­های عینی به جنبه­های عینی و قابل لمس زندگی شهری مربوط می­شوند و در ابعاد مختلف قابل تعریف می­باشند. در این پژوهش تلاش می‌شود ضمن بررسی رابطه، میزان اثر گذاری عملکرد مدیریت شهری (شهرداری)، به کیفیت زندگی از نگاه شهروندان مورد مطالعه قرار گیرد.روش تحقیق توصیفی تحیلی برای گردآوری اطلاعات به روش میدانی (پرسشنامه)، از ساکنان منطقه پرسشگری به عمل آمد.برای تحلیل فرضیات از آزمون‌هایی نظیر اسپرمن و فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد بین متغیر‌های مدیریت شهری و کیفیت زندگی شهروندان با ضریب 0.599 همبستگی مثبت وجود دارد.برای رتبه‌بندی شاخص‌های مدیریت شهری از آزمون فریدمن استفاده شده است.نتایج نشان داد بین شاخص‌های مدیریت شهری اختلاف معناداری وجود دارد و خدمات شهری با 2.51دنسبت به سایر شاخص‌ها در رتبه بالاتر قرار دارد.در نهایت راه کار‌هایی چون ؛ جمع آوری بموقع زباله، توجه به چیدمان مبلمان شهری، بهسازی و نوسازی آسفالت، مناسب سازی معابر برای معلولین و... در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Urban Management in Improve the Quality of Life (Case Studeh: 7 area of Tehran)

نویسندگان [English]

  • Hossein Mojtaba Zadeh Khanghahi 1
  • Zivar Azadi 2
1 Assistant prof. of Geography, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran
2 M.A. in Urban Planning, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran
چکیده [English]

Abstract
    The highest aim of development and urban management, improve the quality of life and happiness is citizens; however, the quality of life is multi-dimensional and conceptual aspects of the different. Quality of life is a subjective concept based on the values and desires of the individual in relation to the amount of life satisfaction is considered. Objective indicators to concrete areas of urban life are palpable and relevant and are defined in different dimensions. In this way the relationship between the research effort, the amount of the effect of urban investment management function (the municipality), look to the quality of life of citizens studied. Descriptive research analytical methods for field data collection methods (surveys) and Residents of the area were discussion. For analysis of the assumptions of the test, such as asprman and Friedman has been used. Results show between urban management variables and the quality of life of citizens, there is a positive correlation coefficient with 0.599. Urban management indicators to rank test of Friedman has been used. The results showed significant differences between the urban management indicators and urban services 2.51 than other indicators are located on the higher rank. Finally, such as work way; gather trash, duly considering the layout of urban furniture, improvement and modernization of asphalt, fitting the passages for the disabled, etc. in the proposed study area.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keyword: urban management
  • Quality of Life
  • Concyete
  • Mental aspect
  • Tehran
  • 7area

مراجع

پور احمد، احمد؛ فرجی ملایی، امین ؛ عظیمی، آزاده ؛ لطفی، صدیقه (1391). تحلیل طبقه‌بندی کیفیت زندگی شهری، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره 4.
پرهیزگار، احمد ؛ فیروز بخت، علی (1390). «چشم انداز مدیریت شهری در ایران با تاکید بر توسعه پایدار شهری» فصلنامه جغرافیای سرزمین، سال هشتم، شماره 32.
ربانی خوراسگانی، علی کیانپور (1386). مدل پیشنهادی برای سنجش کیفیت زندگی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)، مجله دانشکده اادبیات و علوم انسانی، سال پانزدهم، شماره 59 -58.
غفاری، غلامرضا؛ امیدی، رضا (1387). کیفیت زندگی برای برنامه‌های عمرانی و توسعه ایران.
قرنجیک، عبدالمجید (1389). سنجش کیفیت زندگی در نواحی روستایی با رویکرد ذهنی (مورد مطالعه دهستان جعفر بای جنوبی، شهرستان ترکمن، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران.
قربانی، رسول ؛ تیموری، راضیه (1389). تحلیلی بر نقش پارک‌های شهری در ارتقای کیفیت زندگی شهری با استفاده از الگوی seeking-escaping نمونه موردی: پارک‌های شهری تبریز، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره 72، صص 62-47.
کوکبی، افشین (1384). برنامه‌ریزی به منظور ارتقای کیفیت زندگی در مرکز شهرها (مطالعه موردی:پهنه مرکزی شهر خرم آباد)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
کلانتری، خلیل (1382). سنجش سطح توسعه‌ی روستایی در شهرستان تربیت حیدریه، 79-1365، پژوهش‌های جغرافیایی، شماره‌ی 4، صص41- 54.
لطفی، صدیقه (1388). مفهوم کیفیت زندگی شهری، تعاریف، ابعاد و سنجش آن در برنامه‌ریزی شهری، فصلنامه علمی پژوهشی جغرافیای انسانی، سال اول، شماره هجدهم.
مهدیزاده، جواد و دیگران (385). "برنامه‌ریزی راهبردی توسعه شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران)"، وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت معماری و شهرسازی، انتشارات شرکت طرح و نشر پیام سیما، چاپ دوم، تهران.
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 5، شماره 18
خرداد 1394
صفحه 137-149

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار