متقی, افشین, جهانیان, منوچهر. (1396). وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس). فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه ای), 26(1), 163-173.
افشین متقی; منوچهر جهانیان. "وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس)". فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه ای), 26, 1, 1396, 163-173.
متقی, افشین, جهانیان, منوچهر. (1396). 'وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس)', فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه ای), 26(1), pp. 163-173.
متقی, افشین, جهانیان, منوچهر. وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس). فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه ای), 1396; 26(1): 163-173.
وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس)
1دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2عضو هیات علمی دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
چکیده
ژئوپلیتیک شهری با تاکید بر سیاستگذاریهای اقتصادی در شهر، در پی بررسی و مطالعهی نقش ابعاد سیاسی در پدیده‌های جغرافیایی یک شهر است. سیاستهای اقتصادی در یک شهر، میتواند زوایای مختلفی از شیوه‌های مدیریت و سیاست را بازنمایی کند. بهگونهای که با توجه رویکرد ژئوپلیتیک شهری، میتوان پراکنش کیفیت شاخص‌های اقتصادی در یک شهر را در چارچوب عدالت اجتماعی یا فضایی مشخص کرد. پژوهش حاضر، با چنین هدفی به بررسی چگونگی پراکنش توسعه در مقیاس استان فارس پرداخته است. از میان شاخص‌های توسعه در بخش اقتصاد سیاسی، زیرساختها و امکانات بهداشتی- درمانی برگزیده شده است تا چگونگی پراکنش و توسعهی آن در مقیاس شهرستانهای استان فارس (14 شهرستان منتخب) مقایسه شود. روش مطالعه در این پژوهش، علی- مقایسهای بوده و از تکنیکهای تصمیمگیری چندمعیاره، همچون روش شباهت به گزینهی ایدهآل (TOPSIS)، تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و روش تحلیل خوشهای استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان از آن دارد که محرومیتی نسبی در مقیاس استان فارس از نظر برخورداری از شاخص‌های توسعهی بهداشتی-درمانی به چشم میآید و پراکنش فضایی امکانات نیز چندان با توان و نیاز جمعیتی شهرستانهای این استان، همخوان و همگن نیست؛ چنانکه شهرستان شیراز به عنوان مرکز سیاسی استان، برخوردارترین شهرستان از نظر شاخص توسعه بهشمار میرود و اختلاف نسبتاً چشمگیری با دیگر شهرستانها دارد.
Assessment of the Political Economy of Space from the perspective of Urban Geopolitics (Case Study: Counties of Fars Province)
نویسندگان [English]
Afshin Mottaghi1؛ Manocher Jahanian2
1Associate Professor of Political Geography, Kharazmi University
چکیده [English]
Absteract One of sociology's original and most fundamental questions is: how does the city shape social life? The answer provided by urban political economy is: as a mechanism in the accumulation of wealth, with all the power and inequality that results. “Political economy” generally refers to the scholarly paradigm that examines how material processes of production and exchange shape and are shaped by decisions made in economic and political institutions; with “urban,” this concern centers around material production of and within cities. Since the 1970s, urban political economy has influenced the field of urban sociology, bringing insights from other disciplines – particularly social geography (with its conceptualization of social space and place) and political science (the focus on government and law) – while retaining sociology's social constructionist framework. Sociology provides an especially hospitable discipline for urban political economy's investigation of the ways in which the city's economic and political relations cohere and evolve across institutional, legal, and territorial domains. Geopolitical Management of Space is a comprehensive and methodological totality from the composition of management capacities and comprehensive geographical indicators.
کلیدواژه‌ها [English]
Urban Geopolitics, Space Economy, Fars Province
مراجع
بیات، مقصود (1388). سنجش توسعه یافتگی روستاهای بخش کوار شهرستان شیراز با استفاده از روش تحلیل خوشهای، فصلنامهی جغرافیا و برنامهریزی محیطی، 33 (20)، 131-113.
زبردست، اصغر (1380). کاربرد فرایند تحلیل سلسلهمراتبی در برنامهریزی شهری و منطقهای، هنرهای زیبا، 5(10)، 22-13.
زنگی آبادی، علی. (1378). تحلیل و سازماندهی ساختار فضایی شاخص‌های توسعه شهری در شهرهای بالای صد هزار نفر جمعیت، رساله دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
زیاری، کرامت (1383). مکتبها، نظریه‌ها و مدلهای برنامهریزی منطقهای، انتشارات دانشگاه یزد
سالنامهی آماری استان فارس، 1392. استانداری استان فارس
شریف زادگان، مهدی، و فتحی، حسین. (1384). ارزیابی آسیبپذیری زیست محیطی برای برنامهریزی منطقهای در حوزه‌های سهگانهی زیست محیطی البرز به روش سلسلهمراتبی، فصلنامه علوم محیطی، 6 (4)، 1-20.
صفوی، رحیم، و گلکرمی، عابد (1395)، درآمدی بر جغرافیای سیاسی شهر، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
ضرابی، اصغر، و شیخبیگلو، طاها. (1390). مقیاسبندی شاخص‌های توسعه سلامت استانهای ایران، فصلنامه رفاه اجتماعی، 11(42)، 128-107.
کمانرودی کجوری، موسی، کرمی، تاج الدین، و عبدی، عطاءالله (1389). تبیین فلسفی-مفهومی جغرافیای سیاسی شهر، فصلنامهی ژئوپلیتیک، 6(3)، 44-9.
فرجی سبکبار، حسنعلی، و رضاعلی، منصور (1388). مقایسه مدلهای گسسته و پیوسته مکانی (مطالعه موردی: مکانیابی محل)، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، 63(4)، 84-69.
متقی، افشین، ناجی، سعید، و حسینی امینی، حسن (1395). ژئوپلیتیک شهری با تاکید بر پدافند غیرعامل، تهران: انتشارات انتخاب.
متقی، افشین، ربیعی، حسین، و قرهبیگی، مصیب (1394). تحلیل فضایی توسعهی نواحی مرزی شرق کشور، فصلنامهی اقتصاد فضا و توسعهی روستایی، 4(4)، 167-147.
متقی، افشین، متقی، سمیرا (1393). سنجش برخورداری و توسعه مناطق مرزی بر اساس روشهای تصمیمگیری چندمعیاره، نمونه موردی: شهرهای مرزی استان آذربایجان غربی، پژوهشنامه مطالعات مرزی، 5(2)، 15-1.
یزدان پناه، کیومرث، قرهبیگی، مصیب، و نیاسری، غلامرضا. (1394). آمایش فضایی شهرستانهای استان هرمزگان با استفاده از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره، فصلنامه جفرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 5(2)، 29-50.
یحییپور، محمدصادق، قرهبیگی، مصیب (1394). چالشهای مدیریت آمایشی کلانشهر تهران بر پایهی نگرش رئالیسم انتقادی، فصلنامهی آمایش محیط، 30(3)، 171-153.
Abraham, J. (2016). Space Management with Applied Mythodology, Bosron Reviwes Inc.
Adshead, F., Thorpea, A., and Rutter, J., (2006). Sustainable development and public health: A national perspective, Public Health (120):1102–1105.
Bowen, W. (2015). AHP: Multiple Criteria Evaluation, in Klosterman, R.et al (Eds), Spreadsheet Model for Urban and Regional Analysis, New Brunswick: Center for Urban policy Research.
Chandeliers, L. (2015). Optimization of the Wealth Indices in Florida, Applied Sociology, 36(6), 66-79.
Clegg, S.R., Kornberger, M., (2006). Space, organizations and management theory. Malmö: Liber.
Distaso, A. (2007). Well-being and/or quality of life in EU countries through a multidimensional index of sustainability, Ecological Economics (64): 163-180.
Edwards, P. (2016). Distribution of the Common Services in London, Management and Society, 24(4), 17-33.
Hernes, T. (2004). The spatial construction of organization. Amsterdam: John Benjamins
Müller, M. (2013). Management of Space, International Encyclopedia of the Social and Behavioral Sciences. Second edition. James D. Wright (editor). Elsevier: Amsterdam
ابتدای صفحه