نقش تطبیقی آمایش سرزمین در تبیین رابطه جغرافیا با توسعه: با تأکید بر نواحی خاص مرزی، ساحلی جنوب ایران

نوع مقاله : مقاله علمی -پژوهشی کاربردی

نویسنده

استادیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

آمایش سرزمین نتیجه بازتاب اندیشه­ و عملکرد مستمر و با نظم و برنامه گروه­های انسانی در مقیاس­های متفاوت (روستایی، شهری، ناحیه­ای و ملی و حتی در برخی مصادیق بین المللی) است تا توزیع هماهنگ انسان­ها و فعالیت­های اقتصادی را در رابطه با منابع طبیعی ناحیه تأمین کند. آمایش سرزمین در خدمت انسان برای ارتقای سطح کیفی زندگی او است. و تفکر آمایشی بیانگر روح فعال و جسم پویای بشری با درک جغرافیایی است. آمایش سرزمین در هر ملک و سرزمینی ممکن است بر پایه اهداف متعددی انجام گیرد، اما انجام موفقیت­آمیز آمایش سرزمین هنگامی است که بر پایه شناخت جغرافیایی فضا صورت گیرد. ضرورت و اهداف ساماندهی نظام استقرار جمعیت و فعالیت (آمایش سرزمین) برحسب بنیادهای جغرافیایی، از جمله وظایف و اهداف جغرافیای کاربردی است، و در اهداف آمایش سرزمین، ساخت و ساز محیطی و توسعه ناحیه‌ای، جزء وجوه مشترک جغرافیای کاربردی و آمایش سرزمین به شمار آمده که در راستای تحقق بهینه این هدف یا آرمان به تشریح سیستم فضایی- فعالیتی نواحی، توسعه‌ی پایدار و آمایش سرزمین در سطوح ناحیه‌ای قرار گرفته است. آمایش سرزمین امروزه در موضوعات و محورهای مهم جغرافیایی به مطالعه و بررسی‌های میدانی طرح آمایش سرزمین، منطقه بندی کاربری پیشنهادی اراضی و ضوابط و مقررات کاربری اراضی می‌پردازد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده و در این تحقیق سعی شده با طرح مساله وجوه مشترک جغرافیای کاربردی و آمایش سرزمین و نقش آن در ایجاد تحول سزمینی در جنوب ایران و با بهره گیری از آخرین دستاوردهای علمی در موضوع جغرافیای کاربردی و آمایش سرزمین، به نقش تطبیقی بر برخی نواحی خاص مرزی - ساحلی جنوب ایران پرداخته شود. هدف از این مقاله نیز بررسی نقش تطبیقی آمایش سرزمین در تبیین رابطه جغرافیا با توسعه مفهومی در ایران بعنوان یک مساله ضروری در جنوب کشور مبنای اصلی پژوهش می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Land use an adaptive role in explaining the relationship between geography and development, with particular emphasis on border areas, coastal southern Iran

نویسنده [English]

  • Kiuomars Yazdanpanah Dero
Assistant Professor of Political Geography, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]

Abstract
Land use planning is the result of reflection and continuous operation of the order and human groups at different scales is (rural, urban, regional, national and even international in some instances) Coordinating the distribution of human and economic activities in relation to the supply of natural resources. Land use planning to improve the quality of life in the service of man he is. Land use and landoneach property maybe based ona number of purposes, butwhen successfull and use planning isdoneon the basis of knowledge ofthe geographical space.Needs and goals of the organization and activities of the population (land use planning) in terms of geographical foundations, including the tasks and goals of the geography, and the purpose ofland use planning, construction, environmental and regional development, are common geography and land use planningis Inorder to achievethis objective optimalorideal to explain the spatial system – activeareas of sustainable development and land use planning at the district levelis placed. Land useissuesandtopicsareimportantinthe fieldof geographyto studytheland use planning, zoning-the proposedlanduseandland user egulationsdeals The study also tried to take advantage of the latest scientific achievements in the field of common geography and land use planning,Land usean adaptiverolein explaining the relationship between geography and development in areas with special emphasis on border-South Coastaddressed.The purposeof this paperis to assess the comparative role of land use planningin there lationship between geography withan emphasis on conceptual development in the south ofthe country.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Geography
  • Development
  • land use
  • Iran's southern regions

مراجع

سرور، رحیم (1384). جغرافیای کاربردی وآمایش سرزمین، تهران: انتشارات سمت.
عظیمی بلوریان، احمد (1388). مفهوم آمایش سرزمین دربرنامه ریزی توسعه؛ خاستگاه‌ها، سیرتکاملی و تجربه ایران، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
عندلیب، علیرضا (1380). نظریه پایه آمایش مناطق مرزی، تهران: انتشارات دوره عالی جنگ.
فرهنگ لغت لاروس
قالیباف، محمدباقر (1389)، حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران. تهران: انتشارات امیرکبیر
کرنگ، مایک (1383). جغرافیای فرهنگی، ترجمه‌ی مهدی قرخلو، تهران: انتشارات سمت.
محمودی، علی (1381). بررسی تأثیر بازارچه‌های مرزی و تعاونی‌های مرزنشینان دراقتصاد استان بوشهر، تهران مؤسسه مطالعات وپژوهش های بازرگانی.
مخدوم، مجید (1374). شالوده‌های آمایش سرزمین، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. مآآ ی
 
نامدارزنگنه، بیژن (1367). جایگاه آب دربرنامه جامع توسعه اقتصادی کشور، اولین کنگره بررسی مسائل توسعه کشاورزی ایران، انتشارات سازمان کشاورزی ومنابع طبیعی ایران.
وزارت اموراقتصادی و دارایی (1371). بررسی روند تشکیل بازارچه‌های مشترک مرزی و تحلیل وضعیت فعلی آنها، کمیته فنی ستاد تنظیم اقتصادی.
یزدان پناه درو، کیومرث (1393)، ابعاد سیاسی امنیتی آمایش سرزمین.
Khan, Geoffrey, (1999) A Grammar of Neo-Aramaic: the Dialect of the Jews ofArbel, Boston, MA: Brill Academic Publishers.
Kurdistan Regional Government, (2010),The Kurdish language,
Johnson, Boris, (2009), The London Plan: Spatial Development Strategy for Greater London, www.london.gov.uk/shaping-london/london-plan.
Department of Environment, Climate Change and Water NSW, (2010), Border Ranges Rainforest: Biodiversity Management Plan, NSW and Queensland Government, Sydney, Australia
Haar,Charles(1959)Land use Planning.Boston. Mass.:Little Brown.
Harvey, D. (1969).Explanation in Geography, London:Edward Arnold.p.11.
فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)
دوره 8، شماره 31
شهریور 1397
صفحه 7-23

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار