واکاوی نقش شاخص‌های تأثیر گذار در شهر خلاق جهت خلق فضاهای تعاملی شهری (مورد مطالعه: شهر ری)

نوع مقاله : مقاله علمی -پژوهشی کاربردی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاداسلامی، سمنان، ایران

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

3 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

چکیده

شهر خلاق می‌تواند نیازها و خواسته‌های جوامع شهری را در ابعاد گوناگون برطرف کند نیازهایی که هریک در رشد شهر تأثیر گذار است فضای شهری زمانی تحقق می‌پذیرد که شخص یا افرادی بخواهند از آن استفاده کنند یا در این فرآیند دخیل باشند و این فرآیند از یک سو به پویایی محیط و از سوی دیگر به بروز طبقه خلاق کمک می‌کندکه عوامل تأثیر گذار (سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی) به عنوان شاخص‌ها در ایجاد خلاقیت و برنامه ریزی می‌تواند تأثیر گذار باشد که در این تحقیق بطور کلی به آن پرداخته شده است هدف پژوهش حاضر بررسی شاخص‌های تأثیر گذار جهت خلق فضاهای تعاملی با تاکید بر شهر خلاق می‌باشد در این راستا با توجه به موضوع پژوهش از روش پیمایش استفاده شده است به لحاظ سطح مطالعه، در دو سطح توصیفی و تبیینی (توصیفی- تحلیلی) استفاده گردید همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای آماری چون SPSS، و نرم افزار Super decision استفاده شده است در سطح توصیفی از جداول یک بعدی، درصد و فراوانی استفاده شده است همچنین در سطح استنباطی نیز برای آزمون فرضیات از آزمون‌های T-Test، تی دو نمونه مستقل، تحلیل مسیر، پیرسون استفاده گردیده است و برای رتبه بندی عوامل مؤثر بر تحقق شهر خلاق از مدل ANP بهره گرفته شده است در نهایت نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده خوبی برای تبیین و بررسی سطح شهر خلاق در شهر ری می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Factors affecting urban creative city to create interactive space (Case Study: Ray Town)

نویسندگان [English]

  • Monir Mirzaie 1
  • Abbas Argan 2
  • Mohammad Reza Zand Moghadam 3
1 Ph.D. student of Geography and Urban Planning, Semnan University, Islamic Azad University, Semnan, Iran
2 Associate Professor of Geography and Urban Planning, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran
3 Assistant Professor of Geography and Urban Planning, Semnan Branch, Islamic Azad University, Semnan, Iran
چکیده [English]

The purpose of this study is to investigate the effective indicators for creating interactive spaces with an emphasis on the creative city. In this regard, according to the research topic, the scrolling method has been used. Regarding the level of study, two descriptive and explanatory levels (descriptive-analytical) were used. Also, for statistical analysis, statistical software such as SPSS and Super Decision software have been used. At the descriptive level, one-dimensional tables, percentages and abundance have been used. Also, at the inferential level, T-test was used to test the hypotheses, along with two independent samples, Pearson's path analysis. The ANP model is used to rank the factors influencing the realization of the creative city. Finally, the results of the research showed that social capital is a good predictor of explaining the level of the creative city in Ray. The creative city can meet the needs and aspirations of urban communities on a variety of dimensions. The needs of each city are influenced by the growth of the city. Urban space is realized when a person or people want to use it or be involved in this process. This process, on the one hand, contributes to the dynamism of the environment and, on the other hand, to the emergence of the creative class. Impact factors (human capital, innovation, social capital and quality of life) can be effective indicators of creativity and planning. In this research, it has been dealt with in general.

کلیدواژه‌ها [English]

  • creative city
  • space
  • interaction
  • Ray Town
اقبالی، ناصر؛ بیک بابایی، بشیر؛ عبدالهی، ولی حسین زاده، محمد و هندی، هوشنگ (1394)، بررسی شاخص های شکل گیری شهرخلاق (مطالعۀ موردی: کلانشهر تبریز)، فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی، سال هشتم، شماره اول، صص 79-63.
امینی قشلاقی، داوود (1395)، بومی سازی و تبیین شاخص های مکانی و فضایی شهر خلاق در کلان شهر تهران، رسالۀ دکتری، دانشگاه پیام نور تهران.
پوراحمد، احمد؛ حمیدی، اکبر؛ فرهادی، ابراهیم و حسین پور، مهدی (1395)، ارزیابی چالش ها و فرصت های ایجاد شهر خلاق در مناطق ازاد تجاری (مطالعه موردی: منطقه ازاد تجاری ارس)، مطالعات برنامه ریزی سکونت گاههای انسانی، سال یازدهم، شماره 37، صص 18-1.
خان سفید، مهدی (1391). مدیریت شهری و شهر خلاق مجله منظر، (19) 95-92.
ربانی خوارسگانی، علی و همکاران (1391). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهرهای خلاق و نوآور. جغرافیا و توسعه، شماره،21. صص 180-159
ربانی خوراسگانی، علی و ادیبی، مهدی و ربانی، رسول و مؤذنی، احمد (1390). بررسی نقش تنوع اجتماعی در ایجاد شهر خلأ قو نوآور، مجله جغرافیا و توسعه، شماره 21، ص 159-180
ضرابی، اصغر و موسوی، میرنجف و باقری، علی (1393). بررسی میزان تحقق‌پذیری شهر خلاق (مقایسه تطبیقی بین شاخص‌های توسعه پایدار شهری و معیارهای شهر خلاق)، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، سال اول، شماره 1.
عمادزاده، مصطفی (1392). اقتصاد آموزش و پرورش، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان، چاپ سی‌ام.
قابضی، روح الله (1392). بررسی عوامل مؤثر بر بهره وری سرمایه‌های انسانی در مراکز پژوهشی (مطالعه موردی: پژوهشگاه صنعت نقت)، دو فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی، سال اول، شماره 8، بهار وتابستان.
کلانتری، بهرنگ و همکاران (1391) فضای جمعی و شهر خلاق مجله منظر، شماره 1.
محسنی، پریسا و سلیمی پور، زهرا و نجفی احمد (1396). بررسی نظریه شهر خلاق و ضرورت استفاده در برنامه ریزی شهری، سومین کنفرانس سالانه بین المللی عمران، معماری و شهرسازی.
مختاری ملک آبادی، رضا؛ سقایی، محسن و ایمان، فاطمه (1393)، سطح بندی مناطق پانزده گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص های شهر خلاق با استفاده از مدل های برنامه ریزی منطقه ای، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، سال پنجم، شماره شانزدهم، صص 120-105.
ملکی، سعید و مرادی مفر، سمیرا و حسین زاده؛ اکبر (1394). اولویت بندی شاخصهای شهر خلاق با استفاده از مدل تحلیل شبکه ANP(مورد مطالعه: مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان)، شهرپایدار، دورة 2، شمارة 1، ص، 98- 78.
میرنجف موسوی، حیدری، حسن و باقری‌کشکولی، علی (1391). بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده مطالعه‌موردی شهر سردشت، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال چهارم، شماره پانزدهم، زمستان، صص 122-105.
نیری، ناصر، (1396)، تحلیلی بر شهر خلاق و بررسی تطبیقی شاخص های آن در مناطق پنج گانۀ شهر زاهدان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، گروه جغرافیای انسانی، رشته برنامه ریزی شهری، زاهدان.
 Carmona M., Claudio De M., and Leo H. (2008). Public space the management dimension. Rutledge.
Elsa, V. (2013). Creatives in the city: Urban contradictions of the creative city, City, Culture and Society Volume 4, Issue 2, June 2013, Pages 57-63.
Florida, R. (2008). Who’s your city? How the Creative Economy is Making Where to Live the Most Important Decision of Your Life. New York, N.Y.: Basic Books.
Florida, R., Cities and creative class. Routladge. UAS, (2005). p54.
Grootaert, C., Narayan, D., Jones, V. N., & Woolcock, M. (2004). Measuring social capital. World Bank Working Paper, No. 18.
Ilaria P., RobertMaitland, A. (2014). Prosuming creative urban areas. Evidence from East London, Annals of Tourism Research Volume 44, January 2014, Pages 227-240
Landry, Ch. (2008). The Creative City. A Toolkit for Urban Innovators. 2nd. Edition. Near Stroud: Comedia.
Ratiu, D. (2013). Creative cities and/or sustainable cities: Discourse and practices, City, Culture and Society, Vol 4, 125–135.
Redaelli, E. (2011). Analyzing the ‘‘creative city” governance: Relational processes in Columbus,
Megone, C. (1990).The quality of life: Starting from Aristotle. In: Baldwin, S., Godfrey, C., Propper, C. (Eds.), Quality of Life: Perspectives and Policies. Biddles, London, pp. 28-41
Musterd, S., The Creative Cultural Knowledge City Some Conditions, Paper presented at the University of Kaiserlautern, 2010, p2.
Qurchy, m. (2012). creative city, perspective magazine, number 19, p 7.
UN-HABITAT., (2009). Urban governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance. Available in www.unhabitat.org.