ابراهیمی، شو همکاران، 1392 .رابطه شبکههـای اجتمـاعی و مشـارکت سیاسـی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان، فصلنامه راهبرد شماره6.
باســتانی، س، ا، کمــالی و م:ــالحی، 1387.سرمایه اجتماعی شبکه و اعتماد متقابل بین شخصی"، فصلنامه مسائل اجتماعی ایران، شـماره 61سال، 16 .
جونز،آ،1391. نظریه‌پردازان بزرگ جهانی‌شدن، ترجمه مسعود کرباسیان، هامایاک اودیس یانی، نثر چشمه.
رحمانی، ج ، 1393، رسانه و انتخابات ، پایگاه انتخابات.
زندوانیان، ا و زین‌العابدینی،ز، 1395، رابطه سواد رایانه‌ای و تجربه شبکههای اجتماعی مجازی در دانشجویان دختر دانشگاه یزد، نامه آموزش عالی؛ دوره جدید، سال نهم، ش 33:65.
سراب پور، س، 1396، نگاهی به رقابت نامزدها در دوازدهمین دور ریاست جمهوری در فضای مجازی، روزنامه ایران، شماره 212276.
سردارنیا، خ. 1386. آثار سیاسی فن‌آوریهای تازه ارتباطی ـ اطلاعاتی. ماهنامه اطلاعات سیاسیـ اقتصادی. 246 ـ 245:112.
شاقاسمی، ا ، 1390، قدرت ارتباطات؛ امتداد سه گانه کاستلز»، مرکز آموزش و پژوهش مؤسسه همشهری، 6 تیر:1.
صفوی ، ی و دیگران، 1392، تاثیر شبکه های اجتماعی بر سازماندهی سیاسی فضای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، پژوهش های حفاظتی و امنیتی، شماره 6، تابستان:117-120.
عاملی، س ر ، 1383، جهانی شدن ها: مفاهیم و نظریه ها»، فصلنامه فلسفی، ادبی، فرهنگی ارغنون، شماره 24، تابستان:58.
عدلی پور:؛ پیرنیا، ز، 1393، مطالعه آثار و پیامدهای سیاسی شبکه های اجتماعی مجازی، فصلنامه مطالعات اجتماعی و رسانه، شماره 4، پاییز:89-90.
فصیحی، ف، 1396. نقش شبکه های اجتماعی در انتخابات96 ایران، شبکه خبری فناوری نوین.
قبادی، م و ا، جعفری، 1391. بررسی نقش رسانههای جمعی در مشارکت سیاسی (مطالعه موردی: شهروندان شهر کرج)، رسانهها و مسـائل اجتمـاعی ایـران، دفتـر تبلیغـات اسلامی حوزه علمیه قم، همایش ملی رسانه و مسائل اجتماعی ایران.
کاستلز، م ، 1385، قدرت و جامعهی شبکه ای، انجمن جامعه شناسی ایران، گزارش نشست دفتر استانی تهران.
کاستلز،م، 1393، عصراطلاعات: ظهورجامعه شبکه‌ای،ترجمه احدعلیقلیان وافشین خاکباز،تهران: انتشارات طرح نو.
کرمی، آ و الماسی،ح، 1392، بررسی و مقایسه قابلیت‌های وایبر و واتس‌آپ در آموزش عالی»، فصلنامه فناوری آموزش و یادگیری؛ ش 1:39.
مهدی زاده، ت، 1396، نقش رسانه ها در انتخابات و تغییر رفتارسیاسی مردم ، باشگاه خبرنگاران جوان.
نجفی، ی و نیرومند، ل، 1395.رابطه تلگرام با بروز فردگرایی درخانواده‌ها (مطالعه موردی خانواده‌های شهر زنجان)، مدیریت رسانه؛ ش 25:25.
نیری، ه،1389. شبکههای اجتماعی اینترنتی و مشارکت سیاسی، رساله کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1397، مرجعیت رسانه‌ای در ایران بررسی شد ، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی میاندرود.
Barzilai-Nahon, K, Hemsley, J ,2013, Going Viral. Cambridge, UK: Polity Press.
Bennett WL and SegerbergA ,2012. The logic of connective action. Information Communication & Society 15(5): 739–768.
Bennett, WL, Pfetsch, B ,2018, Rethinking political communication in a time of disrupted public spheres. Journal of Communication 68(2): 243–253.
Dashtinejad, Pejman,2015, Security System for Mobile Messaging Applications, Master of Science Thesis, Department of ICT, KTH University, Stockholm, Sweden.
Jackson, SJ, Foucault Welles, B ,2015. Hijacking #myNYPD: Social media dissent and networked counterpublics. Journal of Communication 65(6): 932–952.
Kanner, A. D., Coyne, J. C., Schaefer, C., & Lazarus, R. S. (1981). Comparison of two modes of stress measurement: Daily hassles and uplifts versus major life events. Journal of Behavioural Medicine, 4, 1–39.
Meraz, S, Papacharissi, Z ,2013. Networked gatekeeping and networked framing on #Egypt. The International Journal of Press/Politics 18(2): 138–166.
Rashidi, amir, 2021. Social media helps and hurts Iranian elections. Here’s how, https://www.atlanticcouncil.org/blogs/iransource/social-media-helps-and-hurts-iranian-elections-heres-how.
', './data/jgeoq/coversheet/cover_fa.jpg'))